31 may 2008

EL GALLO EDUARDO MONTENEGRO (dedicada a Doríforo)



Dedícolle ao Perfect Body a preciosa nana de Albert Pla sobre un galo con angustia existencial, recordando unhas tremendas amañadas de mundo con Tresi na Trapallada, cegos de pinchos de ourizo.

Xogador de Chica.

23 may 2008

UN POUCO DE EUROVISIÓN Hotman

Historias.Doriforo-Incompleto

Aquí vos deixo uns párrafos do libro de Carlos Mella,"A falacia do economicismo".

"Non pode ser alcumado de racional un sistema que, ó mesmo tempo que crea riqueza,aumenta a pobreza.Que produce coma cara e cruz da mesma moeda,fame e sobrealimentación.Que gasta máis no superfluo que no esencial.Tampouco garante a súa racionalidade o feito de utilizar recursos finitos e non renovables na satisafacción de necesidades artificiais cando non prexudiciais.Nin merita tal calificativo un sistema que consume inxentes montos en gastos militares no canto de dirixi-los ó financiamento de necesidades perentorias.Dende o noso propio mundo,é dicir dende a nosa aprecicación da realidade ,producto da cosmovisión dun nicho cultural específico,poucas veces nos detemos a reflexionar encol do significativo e as implicacións de determinadas actuacións ou alternativas de comportamento.Canco nos xornais ou nas discusións públicas escoitamos,sen sentirmos un arrepío,discutir sobre se é " rendible " un sistema sanitario ou se calquer fanfarria social ou propagandística impide a extensión dos gastos educativos e de formación,ou mingua a cobertura do que son os dereitos fundamentais da persoa,é que que algo está a deturpa-lo do noso coñencemento:a consideración monetaria de toda actividade,de toda manifestación cultural e,mesmo,de todo sentimento.Monetarízase a saúde, a educación, a relixión, e os comportamentos.A súa utilidade,o seu valor convértese en magnitudes medibles con patrón monetario;a moeda,como representación do bebeficio,deixa de ser unha unidade de cambio,un depósito de valor e unha medida económica,para reencarnarse en criterio epistemolóxico de verdade e xustiza.

O valioso é bó e o útil é xusto:iso significa que a bondade,a verdade e a xustiza,convértense en productos industriais que se adaptan e serven ás necesidades dictaminadas como prioritarias en función da rendibilidade.O material,pois, sobrancea sobre o espiritual e este "cousifícase",é posto ó servicio da cousa,da mercancía e ,nun plano subordinario,entra a formar parte do mercado."


"O capitalismo necesita e procura construír un tipo de ser humano banal,doado de seducir pola faramella consumista e que considere o incremento do consumo non como un hábito circunstancial inducido,senón coma unha finalidade.Necesita un home pechado socialmente.Un home agresivo fronte ós demáis e submiso fronte ó sistema.A gresivo en canto o triunfo individual se deriva da competitividade e o ético,o escrupuloso,non é competitivo.O competitivo non se para en ningunha consideración moral ou de calquer outra caste;diríxese a un obxectivo arredando todo aquelo que supoña unha dificultade no seu camiñar e isto lévao a comportarse como un ser agresivo ,xa que o "outro" se converte automaticamente nun inimigo.Competitivo e arrodeado de inimigos,a insolidariedade eríxese en norma de conducta individual;reprégase sobre si mesmo,vive á defensiva e non se permite a debilidade de practicar virtudes ou realizae accións de dubidosa rendabilidade.A falla de comunicación social,no máis nobre sentido, e o individualismo máis abriante son a consecuencia.Pero este mesmo individualismo produce inseguridade: o home coñece,aló no fondo e sen que sexa necesariamente un coñecemento reflexivo,que está só fronte a sociedade,que non atopara axuda,que ninguén lle botar unha man solidaria.Aínda máis,se esa man chegara inesperdamente,en troques de agradecela dubidará en collela e fará cálculo do prezo a pagar pola aceptación.Esa soedade abafante do home ante os demais reforza o individualismo e o conxunto social resultante non é unha sociedade trabada por unhas relacións humanas de concordia e solidariedade ,senón que dexenera nunha "moitedume solitaria",nun conglomerado inorgánico e indefenso ante os cantos de seres ou as ameazas dos organizadores detentadores do poder.

Este comportamento individual ten o seu correlato no comportamento colectivo.A unha exarcebada insolidariedade no plano individual correspóndelle , como cara e cruz, da mesma moeda,un comportamento gregario no eido colectivo,no campo social.Individuos despersonalizados producen por forza unha sociedade amorfa na que rexen comportamentos gregarios.Ninguén ten carácter ,personalidade,para actuar de forma diferente,para significarse cun pronunciamento distinto agás en cuestión banais.É máis útil,polo que poida pasar non significarse e agacharse no medio da moitedume a través do comportamento gregario."

21 may 2008

TEMAZO pa DORIFORO INCOMPLETO

Mentras dades unha voltiña polo blog, déixovos este gran tema de Xirope de Carabullo, acompañado polo grande Antonio Vega. Con cariño pa Doríforo incomplet body.

16 may 2008

Golosos...




..."¿Qué tal? Encantada de coñecerte, Magy tenme falado moito de ti"...

...Unha mirada...
...Un xesto...
...Un saúdo...

Nunca un "hola" tivera tanto "de subliminal" para min...
A atracción era demasiado evidente...

Nin sequera eres o meu tipo, nin comparto nada contigo,...non sei nada de ti, pero o que sei é que os trens só pasan unha vez...eres para mi, non me vou quedar sentada no andén...

Acercácheste, non fixo falta falar...

Sabíamos demasiado sin decirnos nada...

Probei os teus beizos...facía tempo que nada me sabía tan doce...

Grabei na miña pituitaria o teu olor...

Susurros ó oído...




Química...

Cantos instintos "censurados" nunha sola noite...

Tivemos que gardar as formas...

Tivemos que limitarnos a espirnos coa mirada...




Por agora confórmome con soñar contigo...

Non será por moito tempo...







Un biko da PR.

15 may 2008

HISTORIAS.Doríforo

Aquí vos deixo unhas cantas historias que se encontran no libro de Eduardo Galeano,"El libro de los abrazos",salvo as dúas últimas que son miñas.


"Un sistema del desvínculo:el buey solo bien se lame.El prójimo no es tu hermamo, ni tu amante.El prójimo es un competidor, un enemigo,un obstáculo para saltar o una cosa para usar.El sistema,que no da de comer,tampoco da de amar:a muchos condena al hambre de pan y a muchos más condena al hambre de abrazos."


"No nos da risa el amor cuando llega a lo más hondo de su viaje, a lo más alto de su vuelo:en lo más hondo,en lo más alto,nos arranca gemidos y quejidos,voces de dolor,aunque sea jubiloso dolor,lo que pensándolo bien nada tiene de raro,porque nacer es una alegría que duele.Pequeña muerte.LLaman en Francia a la culminación del abrazo,que rompiéndonos nos junta y perdiéndonos nos encuentra y acabándonos nos empieza.Pequeña muerte,la llaman;pero grande,muy grande ha de ser,si matámdonos nos nace."

"A finales de 1987,Héctor Abad Gómez denunció que la vida de un hombre no vale más que ocho dólares.Cuando su artículo se publicó,en un diario de Medellín,ya él había sido aseseinado.Héctor Abad Gómez era el presidente de la Comisión de Derechos Humanos.
En Colombia, es raro morir de enfermedad.
-¿cÓMO QUIERE EL CADÁVER,SU MERCED?
El matador recibe la mitad a cuenta.Carga la pistol y se persigna.Pide a Dios que lo ayude en su trabajo.
Después, si no falla la puntería,cobra la otra mitad.Y en la iglesia ,de rodillas,agradece el favor divino."

"El miedo seca la boca,moja las manos y mutila.El miedo de saber nos condena a la ignorancia;el miedo de hacer nos reduce a la impotencia.La dictadura militar,miedo de escuchar,miedo de decir,nos convirtió en sordomudos.Ahora la democracia,que tiene miedo de recordar ,nos enferma de amnesia;pero no se necesita ser Sigmund Freud para saber que no hay alfombra que pueda ocultar la basura de la memoria."

"Ni diez personas iban a los recitales del poeta español Blas Otero.Pero cunado murió,muchos mles de personas acudieron al homenaje fúnebre que se le hizo en una plaza de toros de Madrid.Él no se enteró."

"Tiempo de los camaleones:nadie ha enseñado tanto ala humanidad como estos humildes animalitos.
Se considera culto a quien bien oculta,se rinde culto a la cultura del difraz.Se habla del doble lenguaje de los artistas del disimulo.Doble lenguaje,doble contabilidad,doble moral:una moral para decir,otra moral para hacer.La moral para hacer se llama realismo.
La ley de la realidad es la ley del poder.Para que la realidad no sea irreal,nos dicen los que mandan,la moral ha de ser inmoral."

"Fue en la selva,en la Amazonia ecuatotriana.Los indios shuar estaban llorando a una abuela moribunda.LLoraban sentados,a la orilla de su agonía.Un testigo,venido de otros mundo,preguntó.
-¿Por qué lloran delante de ella,si todavía está viva?
Y contestaron losque lloraban:
-Para que sepa que la queremos mucho.


Mi tía me preguntó con picardía.
-Y, ¿cómo es que no vino tu novia a verte al hospital?
Yo le respondí que no tenía,que ya no quedaban mujeres como ella o mi madre y que las que había estaban ocupadas.Ella sonrió y durante unos instantes me sentí el hombre más feliz del universo.
Seguiré esperando el Arriva que un amigo me dijo que me llevaría de Viveiro a Cervo en Semana Santa.Tardará quizás.Pero algún día vendrá.

Me llamó por teléfono y me dijo.
-Estou embarazada.Quería decircho en persoa antes que te enteraras por outra xente,que xa sabes como é o pueblo.Os amigos quero que vos enteredes así.
Gracias ANA.

14 may 2008

MESA ABERTA (xogador de chica)

Hai un tema polémico nos últimos días que me gustaría plantexar a debate.

El País, 29-04/15-05
Miles de profesores y alumnos se han manifestado hoy en Santiago de Compostela en contra del anteproyecto de borrador de Bachillerato que reduce una hora de las asignaturas de Educación Física, Historia y Filosofía. La jornada reclama un "diálogo" con la Consejería de Educación y ha estado marcada por las movilizaciones contra la Xunta a la que se han sumado los universitarios gallegos ... Representantes del Colexio Oficial de Licenciados en Educación Física, de la Asociación Galega de Filosofía y de CIG-Ensino leyeron manifiestos que coincidían en apelar a Educación para que escuche el rechazo de profesores y alumnos a la reducción de horarios de Educación Física y Filosofía en el Bachillerato. La secretaria de la Asociación Galega de Filosofía, Ana María Alonso Rodríguez, ha alertado del "grave daño" que originará a la formación de los estudiantes la reducción de la materia de Filosofía. El responsable de CIG-Ensino, Anxo Louzao, ha insistido en que se modifique la normativa para "mejorar la calidad de la enseñanza", para lo que propone el incremento en una hora de la carga lectiva de Filosofía, Educación Física e Historia; exige una enseñanza laica, en la que la materia de Religión esté fuera del horario lectivo; y garantías en las modalidades que se impartan en el Bachillerato ... La Consellería, sin embargo, desestimó la idea porque considera que un currículum de 34 horas en Bachillerato es excesivo ... La Consellería da por elaborado el texto. Sólo cedió en una reivindicación: dar una hora más a Educación Física, como reclamaba el profesorado.

Claro está que a educación secundaria está mal plantexada dende hai tempo. Eu recordo a época do instituto coma un tempo no que literalmente, non daba feito para levantarme: entre as clases, obrigatorias; os deberes; os exames, que moitas veces coincidían coas propias clases e cos propios deberes; e as clases particulares (motivadas ás veces pola miña vagancia, outras veces pola deficiente capacidade dos profesores), un podía vivir a duras penas e de vez en cando, a risco de quedar desfeito, permitirse algún vicio (o deporte, por exemplo). Evidentemente, a necesidade dunha reforma creo que é aceptada por todos. Agora, a Consellería optou por unha solución clara. A Ensinanza Secundaria é entendida como básica, por elo obrigatoria, na formación dun ser humano. Se non entendín mal (creo que non), a Filosofía e a Historia pasan a ser un saber non tanto básico ou fundamental senón complementario, dentro da educación dos nenos e nenas. Recordo agora a algún dos meus amigos que estudiaban o bacharelato de Ciencias, queixándose con desdén: "entre as linguas, Filosofía e Historia, teño oito asignaturas de letras e cinco de ciencias. ¿Como é posible?." Pensei que estaba equivocado, pero, segundo a Consellería, quen me equivoco son eu. A Consellería optou pola especialización, é dicir, por considerar máis importantes (non susceptibles de recortes) as asignaturas que están orientadas a darlle base aos rapaces para ter unha feliz vida profesional. O Ministerio de Industria pode estar contento.

Dito todo isto, queda aberto o debate. As preguntas que fago, nada máis para orientalo, son:
¿Que importancia teñen a Filosofía e a Historia na educación dunha persoa? ¿Supón esta medida de recorte o trunfo da especialización?
Se é así, ¿cara dónde nos leva esta especialización dos cidadáns? ¿É positiva, negativa? ¿O importante é orientar ao rapaz e preparalo para a vida profesional?
A asignatura de relixión, ¿debería ofrecerse fora do horario lectivo, opcionalmente?
¿De que outro modo se podería arranxar o problema educativo?

5 may 2008

ARTÍCULO publicado en www.despeinados.com

Temas, autores y lectores de blogs por edad
Después de la radiografía de los bloggers argentinos, llega a nuestras pantallas Cosas de las Que se Hablan en los Weblogs, la clasificación etaria. Según Podeti, su autor, la categorización «es un promedio entre sus autores y el público que los frecuenta»:


De 45 a 55 años:
Hablan de peronismo, poesía, tango, jazz, bossa nova, “rock” nacional, fútbol, historia antigua, religión, lo mal que anda el país, divorcio, la cuota alimentaria, sexo, automedicación, recetas de cocina, la inseguridad, la Segunda Guerra Mundial, Alejandro Magno, desocupación, encuentros de solos y solas, problermas con adolescentes, algún advenimiento de nietos, Serrat, Sabina, Sandro, visitas al médico, cine arte, cosas que pasan en la calle.

De 35 a 45 años:
Hablan del Proceso, el menemismo y el kirchenerismo, “rock”, música “lounge”, fútbol, sexo, comics, cosas de la tele, películas de los 80, Volver al Futuro, Terminator, Karate Kid, los 3 chiflados, Astroboy, Batman, Olmedo, el super agente 86, Los Simpsons, un coso muy bueno que apareció en Youtube, gatos, viajes en colectivo, La Guerra de las Galaxias, Tinelli, problemas con las computadoras, matrimonios, parejas, hijos, bebés, divorcio, visitas al médico, vino, moais, créditos hipotecarios, droga, cómo me explota el cabrón del jefe, Cuba, la izquierda, Evolución, weblogs, una que otra cosa de tecnología, Los Ramones.

De 25 a 35 años:
Hablan de kirchnerismo, Lost, Prison Break, CSI,Héroes, He-Man, el Inspector Gadget, los exámenes de la facu, diseño de cosas, la muerte de las ideologías, Los Simpsons, South Park, Family Guy, el cable, videojuegos, Emule, mp3, el messenger, celulares, weblogs, fotologs, twitter, un coso muy bueno que apareció en Youtube, Tinelli, novios, novias, bebés, sobrinos, hermanos y hermanas, ovnis, cómo me explota el cabrón del jefe, propagandas, sexo, droga, ir a bailar, festivales de rock, festivales de cine, festivales de venta de indumentaria, Petinatto, cerveza, animé, manga, cosas de los 90.

De 15 a 25 años:
Hablan de lo podrida que está la política, animé, manga, cosas de Japón, Hello Kitty, Evangelion, cosplay, Black Metal, Speed Metal, Hard Metal Dark Pistol, videojuegos, weblogs, fotologs, celulares, un coso muy bueno que apareció en Youtube, Tinelli, propagandas, Lost, trailers de películas, cangrejos, exámenes del CBC, exámenes de la Facu, exámenes del colegio, diseño de cosas, cómo me explota el cabrón del jefe, técnicas para disimular la anorexia, sobrinos, novios, novias, hermanos, hermanas, papá y mamá, droga, cerveza, artes marciales, Satán, Alistair Crowley, KE FOME AWEONAOOOOOO, un montón de cosas que no las entienden ni ellos.

De 8 a 15 años:
Hablan de Cartoon Network, Jetix, Disney Channel, Nick, Ben 10, los Padrinos Mágicos, High School Musical, Animé, Dragonball, pruebas del colegio, cosas de la escuela, composiciones sobre la bandera, robots, dinosaurios, perritos, gatitos, hermanos y hermanas, papá y mamá, abuelos y abuelas, Harry Potter, el Hombre Araña, Batman, Patito Feo, Casi Ángeles, juegos en red, el Muro Infernal, cumpleaños.
Para analizarnos como autores, perfilísticamente hablando, deberíamos tomar la categoría «de 15 a 25 años» que, en realidad, no nos representa muy bien que digamos; salvo algunas excepciones, claro. Una de dos: nos pegó el viejazo a nosotros o Podeti, con sus 40 pirulos, confeccionó la lista de los 35 para abajo con un par de tequilas encima. Además, dejó afuera de la clasificación a María Amelia. Imperdonable.

1 may 2008

COCHO Á FEIRA>>Webmasters


Co gallo da feira do cocho e con ganas de descubrir novos talentos en Cervo e arredaños, comezamos dende hoxe un concurso literario de microrrelatos porníferos. Tedes unha semana e pico para escribirnos o primeiro que se vos ocurra, que de seguro á ser algo erótico-festivo. Podedes mandar varios relatos ou ningún, ó voso gusto y convenencia, aceptamos pulpo como animal de compañía, o caso e botarnos unhas risas. O ganador será escollido a dedo por un xurado nada democrático composto por nosoutros mesmos, para que non pase coma co Chiki-Chiki. Sabedores de que precisades unha motivación extra para teclear algo con xeito, vamos tirar a ventana pola casa á hora de repartir premios:


-ORGULLOSO OURO: A escoller entre o bote acumulado que ascende á nada desdeñable cifra de trece millóns catrocentostrintaeseismil elorios ou unha copia pirata da inolvidable "Los Burdeles de Paprika".


-MEDIOCRE PLATA: Unha inpagable copia do grandísimo CD Mesógheno 2007.


-BOCHORNOSO BRONCE: O placer ou o sufrimento dun chupito que o Bostas teña o placer de servir.