tag:blogger.com,1999:blog-33711340086061657302024-03-08T04:47:18.701+01:00QUE ME IMPORTA A MIN...Os 10 mandamentos da filosofía "que me importa a min":
1- Rajarás a dios sobre todas as cousas.
2- Non piarás en vano.
3- Santificarás as festas da Venta.
4- Honrarás ó Johnnie e á Estrella.
5- Non paparás.(nin deixarás papar)
6- Non deixarás propina.
7- Non calarás!!!!
8- Queixaraste de vicio.
9- Traballar é o último.
10- Non tes nin puta idea.
Aménque_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.comBlogger497125tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-21793643828649180082010-08-09T19:02:00.007+01:002010-08-09T19:38:43.801+01:00ÚLTIMAS NOTICIAS (xogador de chica)<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5503473323774874082" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 147px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKnHbOmW7VjMAnaRcTG6mZHvEGYoiG0qZ0yG66qeV828YSk47qBXr97s3MoU-KgSqux79ApM6j9I9UE0OBZRj4labUnrxa1X84tp9JAf-sL_QTpBI9pWMlEV5xbSPvpC63XMBl4h6AU3w/s200/Gambrinus_Cruzcampo.jpg" border="0" /><a href="http://www.elcomerciodigital.com/v/20100806/aviles/miradas-para-mismo-cartel-20100806.html">http://www.elcomerciodigital.com/v/20100806/aviles/miradas-para-mismo-cartel-20100806.html</a> <div></div><div>Zevilla, EFE. La experta en Educación por la Igualdad MariTrini Vas Trinar ha pedido la retirada de cualquier tipo de publicidad que utilice al popular personaje de Cruzcampo, Gambrinus, por considerarlo un icono de carácter sexista. <em>"Se ve por la panza que no ayuda en las labores de la casa",</em> comentó Mari Trini, que para su conclusión ha manejado la opinión de diversos diseñadores gráficos y artistas de relumbrón. La asociación feminista "SOLTERAS SE VIVE MEJOR" ha venido a corroborar la idea de la experta, añadiendo: <em>"Se nota que le gusta el fútbol y que anda todo el día mamado, y probablemente que le pega a la mujer, lo cual suele ir todo íntimamente ligado."</em> Otras asociaciones que profesan la misma ideología, aunque con un cariz más radical, los grupos "LO MASCULINO ES DE DERECHAS" y "MEJOR UN CONSOLADOR QUE 12 CMS.", han criticado, en un manifiesto conjunto, la propia política productiva de la empresa, que consideran puramente machista: <em>"¿por qué vender meados de asno y no, por ejemplo, leche de burra?"</em>. Ante el panorama expuesto, la dirección de Cruzcampo ha pedido paz y el fin de la demagogia y resaltado que, con vender cerveza sin saber hacer cerveza, ya tienen bastante.</div><div></div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-65775091217268589852010-07-14T01:12:00.001+01:002010-07-14T01:12:23.617+01:00VIDEO PROMOCIONAL ROMERIA DE SARGADELOS 2010<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/s_pbH7IlwKM&hl=es_ES&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/s_pbH7IlwKM&hl=es_ES&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-35573141661589799712010-06-23T00:40:00.006+01:002010-06-23T01:17:18.130+01:00O REGALO DE MEU PAI, NICHOLAS KRISTOF (xogador de chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkR5YsUYxrQAPxIt9pSXxTLTVfU0M9x9SsiaYaAfShMXI3X5scKO9XbdELuUjdcKmPa2cvvD_n_4s4XRI2K5d-640mOJ78WIQqOJTXG1OBAGRbSBibx0oWA0S5H26NPrrnh4c2dRepJKs/s1600/20kristof_1-popup.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485755510599913250" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 144px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkR5YsUYxrQAPxIt9pSXxTLTVfU0M9x9SsiaYaAfShMXI3X5scKO9XbdELuUjdcKmPa2cvvD_n_4s4XRI2K5d-640mOJ78WIQqOJTXG1OBAGRbSBibx0oWA0S5H26NPrrnh4c2dRepJKs/s200/20kristof_1-popup.jpg" border="0" /></a><em>"Cando tiña doce anos, meu pai veu ó colexio e falou na miña clase de séptimo curso. Recordo a sensación de orgullo, a miña escola pequena e situada no rural estaba impresionada pola visita dun profesor universitario. Pero tamén recordo sentirme un pouco avergonzado polo tremendo acento eslavo de meu pai, polas súas orixes de refuxiado, por ser "diferente." </em><em>Volvo á miña nenez e comento isto porque finalmente me atopo sen pai no Día do Pai. El morreu hai poucos días á idade de 91 anos, logo dunha vida de novela - de devoción cara o seu único fillo.</em><br /><br /><em>Os informes sobre a pobreza e os pais ausentes ensináronme que clase de regalo é a paternidade; sei que gañei a lotería da vida por ter uns pais preocupados e cariñosos. Hai outra razón pola cal me sentín en débeda con meu pai, e ten que ver con aqueles embarazosos rasgos foráneos: a súa capacidade para deixar calquera cousa en favor do obxectivo dun mundo novo que dese oportunidades incluso ó fillo dun refuxiado.</em><br /><br /><em>Meu pai, armenio, naceu nun país que xa non existe, Austria-Hungría, nun modo de vida que xa non existe. A familia era noble, vivía nunha estancia de miles de acres -e entón chegou a Segunda Guerra Mundial. Meu pai foi apresado polos nazis por exercer de espía para Polonia. Sobornou a súa saída de prisión, pero outros familiares morreron en Auschwitz pola mesma razón. Entón, a Unión Soviética tomou a rexión e absorbeuna a Ucrania, e outros parentes morreron en campos de concentración de Siberia.</em><br /><br /><em>Sen un peso, meu pai fuxiu a cabalo a Rumanía pero viu que vivir nun país comunista non supuña futuro nin para el nin para a súa descendencia. Así que foi ó Oeste, nadando a través do Danubio nunha noite sen lúa. Na parte do río iugoslava, foi capturado e enviado a un campo de concentración e logo a unha mina de amianto, e logo a un campamento madereiro. Despois duns anos, puido fuxir a Italia, logo a Francia.</em><br /><br /><em>Meu pai deuse conta de que, a pesar do seu fluído francés e a súa formación universitaria, Francia non era lugar para os refuxiados. Incluso os seus fillos non eran considerados franceses de plena condición. Así que subiu un barco e marchou no 1952 cara os EE UU, a que dicían que era a terra das oportunidades - incluso a pesar de que o inglés non estaba entre os 7 idiomas que falaba. O primeiro que fixo foi mercar unha edición do New York Times do domingo, co que empezou a ensinarse unha oitava lingua. Chegou como Vladislav Krzysztofowicz, pero non hai americano no mundo que poda pronunciar iso, así que acortouno a Ladis Kristof. </em><br /><br /><em>Logo de traballar en Oregon nun campo madereiro para gañar diñeiro e aprender inglés, empezou a universidade de novo á idade de 34 anos, no Reed College. Conseguiu o doutorado na Universidade de Chicago, onde coñeceu a miña nai Jane, e ós 40 anos comezou unha carreira de profesor de ciencias políticas.</em><br /><br /><em>Debido a que nunca olvidou ó que é estar necesitado, meu pai era atento cos problemas da xente. De forma ás veces exasperante. Recolleu a tódolos autoestopistas que lembro cruzarnos no camiño; se necesitaban un lugar onde durmir, ofrecía a nosa casa.</em><br /><br /><em>Buscando un eco da súa antiga estancia, meu pai levounos a unha granxa, que equipou con tractores e unha biblioteca impresionante de case 30.000 volumes. A nosa granxa teno todo. Con 80 anos, meu pai cortaba leña tan rápido coma mín. Con oitenta e moitos anos, subía ó árbol máis alto da granxa para fotografiar dende alí os cerezos en flor. Con 90, aínda ía de caza.</em><br /><br /><em>Sei que unha vida así de rica é para celebrala, non para chorala. Sei que os seus valores e as súas esperanzas de sobrevivir están no meu tecido. Pero o meu corazón dóese tremendamente. A medida que fun medrando, empecei a admirar e sentirme orgulloso das costumes e rasgos foráneos de meu pai, do seu regalo de inmigrante ó seu fillo. Cando estaba na Universidade, colguei un texto seu na miña habitación:</em><br /><br /><em>"A Guerra e os campos de concentración, o exilio, fixéronme odiar as loitas entre os homes, pero aínda non me fixeron perde-la fe na humanidade. Se o home foi capaz de crea-las artes, as ciencias e a civilización que coñecemos, ¿por que se lle debe xulgar incapaz para acada-la xustiza, fraternidade e a paz?"</em><br /><br /><em>Nunca lle dixen que colgara aquel párrafo na miña porta. Sentíame incómodo. Agora é tarde, incluso este artículo chega tarde. Así que o meu mensaxe para o Día do Pai é simple: celébrao de forma máis sinxela, profunda e verdadeira que cunha tarxeta. Fala co corazón, abraza coa túa alma. Agora que hai tempo."</em>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-83540300793436408302010-06-13T15:52:00.001+01:002010-06-13T15:54:23.015+01:00a disfrutar! (xogador de chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6-HZE4oG3raVkw8MfKM57UmVejW5UWkUN8fKcb84seiL2uc6XiBoid1N3IWjKy4BQOgUPjL2Rns0e1ZDso4CFucnIhuozipKxme_JePSCMFBhehBZz5QEn8S7fQtnKHnqLPDMgHcXoZ0/s1600/futbol-7731.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5482271616624534322" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 226px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6-HZE4oG3raVkw8MfKM57UmVejW5UWkUN8fKcb84seiL2uc6XiBoid1N3IWjKy4BQOgUPjL2Rns0e1ZDso4CFucnIhuozipKxme_JePSCMFBhehBZz5QEn8S7fQtnKHnqLPDMgHcXoZ0/s320/futbol-7731.jpg" border="0" /></a><br /><div><em>El fútbol es grande. Cada vez lo encuentro más grande. Un deporte majestuoso extendido por los cinco continentes que no para de crecer social y económicamente. Una especie de rascacielos o urbanización interminable que adquiere su máxima expresión en el Campeonato del Mundo. El futuro está en su origen, que se renueva cada día sin alterar sus esencias. El fútbol nace de la calle, del colegio, de la playa o del descampado. Eso no ha variado. Una pelota y un par de jerséis a modo de postes de portería bastan para que se desate la imaginación que todo niño lleva dentro. Todo empezó así y todo sigue así. La versión original del fútbol sigue intacta, sin necesidad de subtítulos que la expliquen. Lo único que va variando es la altura del rascacielos, la longitud de la autopista que conduce al éxito, la grandeza de los más grandes. De la calle a los ídolos, el trayecto es siempre el mismo, solo alterado por las condiciones sociales de cada país, de cada continente. Pero la esencia permanece invariable. Primero es el juego, luego el sueño y en algunos casos, muy reducidos, la realidad, es decir, la profesión. Una máxima del fútbol dice que se juega como se entrena y se entrena como se vive. Ese es el aprendizaje, el bachillerato futbolístico. Pero en la EGB del balón prevalece la emoción, la ilusión. En el descampado se aplica el juego largo, en la acera del barrio, el rondo; en la playa, el dolor de tobillos y gemelos, en la portería dibujada en el frontón, los reflejos para detener los zigzagueantes pelotazos. Un aprendizaje natural, inconsciente, que se va uniendo a las condiciones innatas, esas que se tienen o no se tienen y jamás se pueden aprender. Para el fútbol, como la montaña, lo importante es el camino y el punto de partida. Los más grandes empezaron a regatear, a tirar paredes imaginarias, a marcar o evitar goles decisivos en el campo de al lado, en la acera de barrio, en aquel descampado que ahora ocupa un centro comercial o en la playa sorteando lluvia o bañistas. Siempre hay un sitio para un taconazo de lujo o para una costalada contra el cemento. Ahí sigue residiendo su razón de existir. </em></div><br /><div></div><br /><div>ERNESTO VALVERDE, ex xogador e adestrador de fútbol.</div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-67119438951504297692010-05-31T23:52:00.002+01:002010-06-02T14:20:41.720+01:00Ben Harper & Eddie Vedder, "Masters Of War" (versión de Bob Dylan) (xogador de chica)<p><object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i2.ytimg.com/vi/9wWsNvslq5g/hqdefault.jpg)" height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/9wWsNvslq5g&hl=es_ES&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/9wWsNvslq5g&hl=es_ES&fs=1" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></p><p>Veñan señores da guerra, vostedes que constrúen as armas, vostedes que constrúen os avións da morte, vostedes que constrúen as grandes bombas, vostedes que se escoden tra-las paredes, vostedes que se escoden tra-los escritorios. Só quero que saiban que podo ver a través das súas máscaras. Vostedes, que nunca fixeron nada excepto construír para destruír, vostedes xogan co meu mundo como se fora un nintendo, poñen unha arma na miña man e escóndense dos meus ollos, danse a volta e corren alonxándose cando voan rápidas as balas. Coma Xudas, minten e enganan. Unha Guerra Mundial pode gañarse (iso é o que queren facerme crer), pero vexo a través dos seus ollos, e vexo a través dos seus cerebros, a través da auga que corre polo meu alcantarillado. Axustan os gatillos para que outros disparen e logo retroceden e observan. Cando o número de mortos ascende, escóndense nas súas mansións mentres a sangue dos rapaces novos escapa dos seus corpos e se perde no barro. Vostedes arroxaron o peor medo que alguén puido ter lanzado; o medo a traer nenos ó mundo por ameazar ó meu fillo non nacido, sen nome. Non merecen a sangue que corre polas súas veas. ¿Canto sei como para falar cando non corresponde? Vostedes poderían dicir que son novo, poderían dicir que non teño educación, pero hai unha cousa que si sei, pese a ser máis xoven ca vostedes; nin Xesús perdoaría o que andan facendo. Déixenme preguntarlles unha cousa: ¿os cartos que teñen son tan bos como para mercarlle-lo perdón? ¿pensan que teñen ese poder? creo que se darán conta cando chegue a súa hora de que todo o diñeiro que gañaron nunca servirá para recuperar as súas almas. E espero que morran e a morte lles chegue axiña; eu seguirei os seus ataúdes na pálida tarde, e mirarei mentres os baixan ata o seu último leito, e quedareime parado fronte ás súas tumbas ata asegurarme de que están mortos.</p><p><a href="http://www.elpais.com/articulo/internacional/Turquia/habla/terrorismo/Estado/inhumano/avisa/Israel/asuma/consecuencias/elpepuint/20100531elpepuint_4/Tes">http://www.elpais.com/articulo/internacional/Turquia/habla/terrorismo/Estado/inhumano/avisa/Israel/asuma/consecuencias/elpepuint/20100531elpepuint_4/Tes</a></p>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-15441656616723713742010-03-26T00:17:00.003+01:002010-05-31T22:15:13.910+01:00II CAMPIONATO DE MUS<div style="TEXT-ALIGN: justify"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb12iqZJZp3w-HQD9YNGJzKQoJPLREAWKwXF8x7Bc1nH0IsNFguCNuRje6N1gP9VFs4TcqYB5GM5-mxYfLa66-9C8pQyG4QzogdOvZdgke5JDqfMAg-_98oyfk8qrhjgjmXyc0xwh7tL0/s1600/DSC_0008.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5452715171758129138" style="FLOAT: left; MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; WIDTH: 222px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 148px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb12iqZJZp3w-HQD9YNGJzKQoJPLREAWKwXF8x7Bc1nH0IsNFguCNuRje6N1gP9VFs4TcqYB5GM5-mxYfLa66-9C8pQyG4QzogdOvZdgke5JDqfMAg-_98oyfk8qrhjgjmXyc0xwh7tL0/s200/DSC_0008.JPG" border="0" /></a>O próximo sábado 3 de abril, e aproveitando a ponte de Semana Santa, a A.C.R. Fervenza de Sargadelos, organiza o II CAMPIONATO DE MUS. Será no Café-bar Caseto de Copa de Cervo a partires das 15:30 da tarde.<br /></div><br />A inscrición será de 20 euros por parella, e os premios serán do 50% da recaudación para os gañadores e do 20% para os segundos clasificados.<br />Podedes apuntarvos ata o 2 de abril chamando ó 653.324.047, ou tamén no propio establecemento.<br />E recordade que fardar de que sodes a mellor parella de mus da volta, logo dunha señora cea co premio, non se paga con diñeiro. ANIMÁDEVOS!<br /><br />ORGANIZA: A.C.R. Fervenza de Sargadelos.<br />COLABORA: Café-Bar Caseto de Copaque_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-88853547833152037582010-02-25T03:32:00.002+01:002010-02-25T03:36:35.723+01:00SOY DE ESPIÑERIDO... (xogador de chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOZLCf8P-YF9ZzHUL9SF1SwOaI7s76dOoCPWK8tP2tBzskcNA_rf3lU17Fk3Qgv4bWP8BP_Vf7P-vBk5k6u2Bpjy_r0HZAoJ0uZujdY1L7PephlGJzpZVJi5c6s55ae88EfXQRqA1Caps/s1600-h/rosa-diez-se-muestra-muy-optimista-a-su-llegada-al-hotel-para-seguir-recuento.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442004039252723650" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 162px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOZLCf8P-YF9ZzHUL9SF1SwOaI7s76dOoCPWK8tP2tBzskcNA_rf3lU17Fk3Qgv4bWP8BP_Vf7P-vBk5k6u2Bpjy_r0HZAoJ0uZujdY1L7PephlGJzpZVJi5c6s55ae88EfXQRqA1Caps/s200/rosa-diez-se-muestra-muy-optimista-a-su-llegada-al-hotel-para-seguir-recuento.jpg" border="0" /></a> ... en el sentido más peyorativo de la palabra.<br /><div></div><br /><div>Lo dijo una señora que sabe mucho. Anda con filósofos criminales, sabios de pincho de tortilla. Hablan de manifiestos por la lengua común desde la poltrona del sofá de cuero, y por encima de las gafas de pasta (pasta gansa). Sin reparar en trabajos de campo. Porque saben mucho. </div><br /><div>A veces me pregunto por que y me entran unas crisis de indentidá que ni la virgen.</div><br /><div>Me pregunto si serán las gheadas de la recta. Me pregunto si será la agua de la Pultreira... o los mostos que bebía de rapas en el "Río de Oro"... allí comía de pequeñito phoskitos a punta pala y el dueño, que era mi amigo, me hizo del Madrí... quizá sea eso, eso de ser de Espiñerido, en el sentido peyorativo de la palabra.<br /></div><div>Y aunque uno piensa que por fin encontró la respuesta, la pregunta vuelve, la hijadeputa, como la pelusilla al ombligo. Y me interrogo de nuevo. ¿Será que en Espiñerido las cuestas arriba son "camiños chaos"? ¿Será, por el contrario, la casa de p...íiiiiiiiii y Margall? ¿Las luces de neón me hicieron miope?</div><br /><div>Yo no sé de dónde me viene, pero siento en mis adentros más profundos, bajo esta panza protectora, que la señora tiene razón... algo hay que me lo dice... Y es que me miro al espejo y... me gusta el vino y las mujeres, y me gusta muy poco afeitarme, y llevo el pelo largo y tenis de yonki, y para mi desgracia, no soy un señor y mucho menos un truhán... </div><br /><div>Entonces reflexiono. La culpa no es mía. Es de Espiñerido.</div><br /><div>Pero que sé yo... tengo un sintimiento de vergüenza así como medio cristiano, y esta cabesiña que no me deja descansar vuelve a la carga con lo mismo; "eres de Espiñerido, en el sentido peyorativo de la palabra." Y me suelta otra frase: "Podéis arrancar al hombre de su país, pero no podéis arrancar el país del corazón del hombre." Y oír esto siendo de Espiñerido en el sentido más peyorativo de la palabra, como se pueden figurar, acojona de cojones.<br /><br />Y re-vuelvo. ¿Acaso será el olor a gasolina? ¿Los camiones espías de Peña Burela? Y me atormento. Yo no sé... pero nací un día que Dios estaba enfermo. Esto lo escribió César Vallejo, pero yo digo: el cabrón de Dios era de Espiñerido, en el sentido más peyorativo de la palabra. </div><br /><div></div><div>Y veo a mis amigos y vecinos y claro, aunque tenemos nuestras diferencias (apostar y callar!!!), me dá que, por mucho que porfiemos, nuestro destino nos viene marcado; siempre acabamos en lo mismo. </div><br /><div>En el medio de ningún lado. </div><br /><div>Entre el imperio cervecense y el aspirante Prián. </div><br /><div>Siendo de Espiñerido, en el sentido más peyorativo de la palabra. </div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-27316928514621349642010-02-05T14:36:00.003+01:002010-05-31T22:15:41.373+01:00II FESTA DA FABADA<div style="TEXT-ALIGN: justify"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihkns9FCWLknTQVx6Nr1AOkgSO0Vp-BzPnVDDlLSrFmom3d2yLKlXfIaM32HBt8wWKzey8b5PZSKHy2yBlCktm_2aGgBVPP72nJjaszzpNe1EKt29Ksti0UzBd3OLOBNJYf1-6KGvLG4I/s1600-h/Cartel+II+festa+da+fabada.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5434753183469537826" style="FLOAT: left; MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; WIDTH: 151px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihkns9FCWLknTQVx6Nr1AOkgSO0Vp-BzPnVDDlLSrFmom3d2yLKlXfIaM32HBt8wWKzey8b5PZSKHy2yBlCktm_2aGgBVPP72nJjaszzpNe1EKt29Ksti0UzBd3OLOBNJYf1-6KGvLG4I/s200/Cartel+II+festa+da+fabada.jpg" border="0" /></a>A A.C.R. FERVENZA de SARGADELOS de Cervo, organiza a 2ª edición da Festa da Fabada. Un manxar esquisito apropiado para estas datas. A partires das 13:30 comezarase a repartir na praza do Souto, as racións de fabas, acompañado de pan, viño, e a respectiva cazola. Despois de xantar realizarase un sorteo aínda por determinar.<br />A festa estará amenizada en todo momento polo grupo de gaitas de Airiños do Xunco. Ós cales agradecemos a súa colaboración.<br />En caso de choiva, intentermos transladar o evento para o Concello Vello, a 50 m. da Praza do Souto.<br />Finalmente, "Fervenza de Sargadelos", agradece de antemán a colaboración de toda a xente do pobo e arredores, como tamén agradece dita colaboración do EXCMO. Concello de Cervo.<br /><br />ORGANIZA: A.C.R. Fervenza de Sargadelos<br />COLABORA: EXCMO. Concello de Cervo</div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-30307054412291342882010-01-19T22:13:00.002+01:002010-01-19T22:25:33.785+01:00y ahora los revoluconarios van de manifa... (jugador de la chica díaz de landazur)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghxKPYiH3zeofI6P0Pjw75XzQOx3TfgnhKdrv_kY1zAdVUlbhxJXyCiSyYSXD5BX4YkzF_RHh-TXtcgpVOXYfgovyK9Ndc6jCOTMC4iRiZ1Xs34Lew-TdfB6MLqFmvha-xLTwpEZHflT8/s1600-h/galego.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5428563433612171474" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghxKPYiH3zeofI6P0Pjw75XzQOx3TfgnhKdrv_kY1zAdVUlbhxJXyCiSyYSXD5BX4YkzF_RHh-TXtcgpVOXYfgovyK9Ndc6jCOTMC4iRiZ1Xs34Lew-TdfB6MLqFmvha-xLTwpEZHflT8/s200/galego.jpg" border="0" /></a><br />Que sí mogher, que sí. Te voy dicir una cosa. El carallo es no ser un impositor. Quero dicir: tú, si me hablas gallego y tal, te estás imponiendo que flipas. Mintiendes o no? Porque fijate que yo, si no soy gallegofalante y tal, no controlo la movida y estás afectando que ni la virgen a mis derechos. La cuestión era esa aquí en Ghalisia; amiguiños sí, pero a vaquiña polo que vale. Buena te estaba la navaja...<br /><br />En esto arrivó Frijolito y se inventó la "Feijoada," que tiene nombre brasileiro pero es much more cosmopolitan. Trata basicamente de que con el tema de la lengua, como diría Pazos de Airbag, hai que ser un <em>jentelmán</em>. Y con esto no se refiere uno a hacer muchos cunnilingus siempre que le reine a la parienta, si no a que, a ver, quién se pica ajos come, y los papás tienen derecho a dicidir. Porque decían unos revoluconarios del copón que era obligasión del Estado y tal formar ciudadanos bilingües y competentes en ghallego y castellano, y que al final lo que acababan hablando los niños si no se les ponían las pilas, era castrapo. Y que los idiomas son riquezas y bienes culturales y tal y cual. Y que los chavalitos tenían más derecho a ser verdaderamente bilingües que los padres a elegir si su Christian tenía que decirle a la churri <em>"quérote"</em> o <em>"te quiero".</em> Les faltó pedirles a la APA que les echase droja en el Cola Cao! Total, que la tropa, con razón, se molestó: a min non te vés!!!! Me dijo una vez un revoluconario con puntos en la ceja en el Maycar: <em>Non vale a pena matarse por Galiza...</em> Disque es el rollito de falta de aprecio por lo propio de siempre... Y citaban al agonías del Celso Emilio, que aínda por riba acabó votando socialista, para apuntalar el argumento:<br /><br /><em>Lingoa proletaria do meu pobo<br />eu fáloa porque sí, porque me gosta,<br />porque me peta e quero e dame a gaña<br />porque me sai de dentro, alá do fondo<br /><br />dunha tristura aceda que me abrangue<br />ao ver tantos patufos desleigados<br />pequenos mequetrefes sen raíces<br />que ao por garabata xa non saben<br />afirmarse no amor aos devanceiros.</em><br /><br /><div><br />El caso es que el bipartito no caía de la burra, y la gente de bien empezó a quentarse un poquiño, y tuvo que vinir Fijolito a dar lecciones de libertaz y democracia. Oye, aquí hay que rescatar el castellano y el inglés, que el gallego se las come con tanta impostura... Y ahora los padres te deciden lo que prefieren, como debe ser, carne o pescado, del Atleti o del Madrí. Con lo cual, pues bueno, como el gallegho es un idioma útil fundamentalmente para llamar a las vacas, los progenitores seguramente escogerán y con razón, que sus churumbeles maneghen el castellano y el inglés, lo que te da un aire bohemio que flipas... Pero Frijolito, que es todo menos una burra atada a un pesegueiro, pensó en todo: y como vertebramos el gallegho, prisidente? Tranquilos chavales, e Balseiro, dille ao taberneiro que bote viño; el gallego se hará fuerte en base a un conceto muy nuestro, muy de aquí, y que es una ley tan cierta como la ley de la grabedá (uy, que era con v): MALO SERÁ...!!!! </div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-19732142344391460182010-01-03T23:59:00.004+01:002010-01-04T00:07:30.251+01:00Esto debe ser culpa de Zp, tamén. by metodistaAquí o meu regalo para xente coma vosoutros, sedenta de chorradas.<br />Este vídeo dun rapeiro sevillano non pode ser máis ridículo, pois tede en conta que está feito con total intención comercial e sen ironía pola súa parte.<br />P.D.: déixovos o link, teño problemas para metelo aquí: <span style="font-weight: bold;">http://www.youtube.com/watch?v=C8-wSs0aSwY</span>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-15476615062822033452009-12-18T22:50:00.003+01:002010-05-31T22:17:05.459+01:00TALLERES by Metodista<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbMdotHc0dX3A_Tenaym-ZpC0LrbajCVtQ5bJo34-DB-zPPvcA13CYOjxwubyR9vSmZKirsE5Ibndd4UKoO0jk4MHouBYzf4UT-HD7lNHVWyKefOteGCFRJoKS2DYTkaN0CEuFxj_sYEs/s1600-h/064.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5416697343060764882" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 224px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbMdotHc0dX3A_Tenaym-ZpC0LrbajCVtQ5bJo34-DB-zPPvcA13CYOjxwubyR9vSmZKirsE5Ibndd4UKoO0jk4MHouBYzf4UT-HD7lNHVWyKefOteGCFRJoKS2DYTkaN0CEuFxj_sYEs/s320/064.jpg" border="0" /></a><br />Dado que moitos tendes automóvil e somos bastantes ós que nos encanta o mundo do motor, déixovos aquí o link para unha investigación realizada por km77.com; por certo, e imaxinando que algúns non saberedes dela, quizais a web de probas máis obxetiva e intensiva da rede.<br />Dedicádelle un minuto para ficar pasmados, algúns pode que non por primeira vez, vendo un exemplo de estafa vergonzosa á que nos someten os concesionarios oficiales do automóvil.<br />http://www.km77.com/00/volkswagen/golf/100000km/2009/t09.aspque_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-52171099469824000622009-12-14T13:20:00.004+01:002010-05-31T22:19:07.817+01:00II NOITEBOA INFANTIL<div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHY7M2e_WQ7c0QJ8p-QX1SxfPFpKjAjxQIYepSOopsD2M90V7owDfJfIgPpNElQDIL2NH9Zdp2pm0tWtj1g_st-mXGJn2kqdx4LSpYkLEGh6vhfXMGSrR8cMDHt0cDhhmcwxlAhfiIXI/s1600-h/Cartel+II+Noiteboa.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415066788601578418" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 226px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHY7M2e_WQ7c0QJ8p-QX1SxfPFpKjAjxQIYepSOopsD2M90V7owDfJfIgPpNElQDIL2NH9Zdp2pm0tWtj1g_st-mXGJn2kqdx4LSpYkLEGh6vhfXMGSrR8cMDHt0cDhhmcwxlAhfiIXI/s320/Cartel+II+Noiteboa.jpg" border="0" /></a> O xoves 24 de decembro a partires das 16:00, a Asociación Fervenza de Sargadelos organiza a II Noiteboa Infantil. Animamos a peques (e non tan peques) a achegarse e disfrutar da programación, que é a seguinte: </div><div align="justify"><br />-BENVIDA<br />-XOGOS POPULARES E TRADICIONAIS (carreira de sacos, púcaros con globos, carreira de ovos con bicicleta e andando, xogo das mazás e xogo do limón mollado)<br />-CHOCOLATADA GRATUITA.<br />-CONTACONTOS INFANTIL a cargo de Felipe "O Caxoto Cativo".<br />-SORTEO DE 5-6 KG DE CENTOLOS. </div><div align="justify"><br />Haberá música de nadal durante toda a tarde. Animádevos e traede ós máis pequenos da casa. Haberá moitas sorpresas!!!!.<br />Será na Praza do Souto, polo contrario se chove, será no Pavillón de Cervo. </div><div align="justify"><br />ORGANIZA: A.C.R. Fervenza de Sargadelos.<br />COLABORA: EXCMO Concello de Cervo</div><div align="justify">PATROCINA: Mesón-Restaurante "Os Arcos", Covas (Viveiro)</div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-83294287829202278852009-11-14T17:59:00.009+01:002009-11-14T18:18:05.090+01:00EL SÍNDROME SIMÓN... he aquí la clave de nuestros males (Xogador de Chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikhb_N8Dm7cxbCYxQhys0Qy16ou5Ks6IBKITAF1EuP5dAxvbmvS-CPZK6Mh4rHxHKe7nsPDMap7CAYL8gLxYGTy6cLpT-TibM0dbXSlEml-YVml0jNd-jtd2vC8a51vf58AIhzW91cME4/s1600-h/dinio1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404008916363227426" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 300px; CURSOR: hand; HEIGHT: 310px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikhb_N8Dm7cxbCYxQhys0Qy16ou5Ks6IBKITAF1EuP5dAxvbmvS-CPZK6Mh4rHxHKe7nsPDMap7CAYL8gLxYGTy6cLpT-TibM0dbXSlEml-YVml0jNd-jtd2vC8a51vf58AIhzW91cME4/s320/dinio1.jpg" border="0" /></a>(Artículo de Enrique Rojas, prestixioso psiquiatra, docente na Complutense de Madriz)<br /><br />EL MUNDO se ha psicologizado. Los psiquiatras nos hemos convertido en los médicos de cabecera. Recuerdo cuando yo tenía 12 o 13 años, que en el colegio me decían mis compañeros: «Tu padre es el doctor de los locos, qué terrible. ¿Cómo ha podido escoger esa especialidad?». Yo entonces no entendía nada y pensaba que los estudios que había elegido mi padre eran demasiado duros. En la actualidad, los psiquiatras hemos pasado de ser los doctores de los locos, de los nervios, de los que están mal de la cabeza, a ser los de la conducta, auténticos médicos de cabecera. En esa trayectoria se resume lo que ha ocurrido con la psiquiatría en los últimos 30 o 40 años en el mundo occidental.<br /><br />Al mismo tiempo, estamos descubriendo enfermedades o trastornos psicológicos nuevos que no existían hace unos años. <strong><em><em>En tercer lugar quiero exponer el caso del síndrome de Simón, que también es relativamente reciente y que voy a tratar de definirlo de entrada y de especificarlo con detalle, de salida</em></em></strong>.<br /><br /><strong><em>Se trata de un hombre, de 28 a 38 años aproximadamente, soltero o separado que pasa por soltero; inmaduro desde el punto de vista sentimental -solo quiere pasar un rato con las mujeres, en plural- divertirse y jugar como un donjuán que sale y entra. Pero no busca una mujer, sino que se busca sí mismo. Está obsesionado con el éxito -quiere triunfar, alcanzar una cota profesional alta y es capaz de sacrificarlo casi todo por esta subida de peldaños en su trabajo-. Y es finalmente un gran narcisista que se mira continuamente en el espejo. Se divide en cuatro modalidades de conducta.<br /></em></strong><br />1.-) Soltero. Para muchos la soltería es como un solar en el centro de una gran ciudad, que siempre puede venderse y que, a medida que pase el tiempo, se revaloriza. Tengo que hacer una crítica sobre este concepto: sólo quien es realmente libre es capaz de comprometerse. Perder la soltería por un amor fuerte, sólido, atrayente, sugestivo, indica vida, fuerza y capacidad de arriesgarse. Muchos de estos jóvenes parapetados detrás de ese estatus se exhiben frente a las chicas buscando mostrarse, desfilar por la pasarela de los que «están libres» y después que puje la que más fuerza tenga para llevarse el trofeo.<br /><br />2.-) Inmaduro. Los sentimientos son estados de ánimo, positivos o negativos, que nos conducen a acercarnos o a alejarnos del objeto que aparece delante de nosotros. Son la vía regia de la afectividad, el camino trillado más frecuente. Voltaire era racionalista y Rousseau, sentimental. Leibniz decía que tout sentiment est la perception confuse de une verite, es decir, que todo sentimiento consiste en la percepción confusa de la verdad.<br /><br />El sentimiento es la forma habitual y ordinaria de vivir los afectos. Son bloques informativos que nos orientan en la vida. Son una vía de conocimiento y un termómetro de nuestra vida privada. Son como un ordenador que evalúa y nos da la cuenta de resultados de nuestra vida y milagros, de nuestra afectividad. El principal sentimiento es el amor, que se abre en abanico, repleto de matices: amar, desear, querer, sentirse atraído, buscar, tener en la cabeza, necesitar, estar todo el día pensando en alguien… El análisis esta lleno de dificultades.<br /><br />Tener madurez sentimental significa ser capaz de estar abierto a dar y recibir amor, a la posibilidad de descubrir otra persona a la que entregarle los papeles del tesoro escondido, dándose por entero a ella y elaborar un proyecto común. Enamorarse es crear una mitología privada con alguien. Hay dos notas esenciales: tener admiración y sentir una fuerte atracción. Es decirle a alguien: «No entiendo mi vida sin tí, eres parte fundamental de mi proyecto».<br /><br />En el síndrome de Simón nos encontramos con una persona que puede tener una adecuada madurez profesional -ama su trabajo, lo cuida, lo cultiva-, pero que no tiene madurez afectiva: no sabe qué es el mundo sentimental, ni expresar sentimientos, ni que el amor es un trabajo de artesanía psicológica, desconoce que los sentimientos hay que trabajarlos con dedicación y esmero, porque si no se volatilizan. El inmaduro no sabe dar ni recibir amor y sobre todo no sabe cómo mantenerlo.<br /><br />En estas características del paciente Simón asoma, emerge, salta y se levanta huracanado otro cuadro clínico que se desgaja de este y que remata la faena del siguiente modo: commiment panic syndrom, el síndrome del pánico a comprometerse con otra persona. Me decía un joven de 35 años que lleva saliendo dos años con una chica, de su mismo nivel sociocultural, que ella le había propuesto casarse después de esos dos años de andadura y él respondió: «He tenido ansiedad, pellizco gástrico, dificultad respiratoria, pellizco en la tripa y un gran miedo, porque yo creo que no estoy preparado y que lo que quiero es seguir por el momento así, hasta que pase el tiempo. No me veo en condiciones adecuadas para dar un paso tan serio».<br /><br />Se han multiplicado los hombres que se adscriben a este terror al compromiso con otra persona. La sociedad actual ha ido fabricando cada vez más hombres inmaduros -que no mujeres-, que viven centrados en sus trabajos, en sus amigos, salir y entrar, algo de cultura y pasarlo bien. Son los tiempos que corren. La mujer sabe mucho más de los sentimientos que el hombre y quiere buscar un amor verdadero, auténtico, para siempre, pero <em><strong>se ha producido en los últimos tiempos lo que yo llamaría una cierta socialización de la inmadurez sentimental en el hombre, divertida y escandalosa, juguetona y dramática, banal y kafkiana. Esto es lo que hay.</strong><br /><br /></em>3.-) Obsesionado con el éxito: La prioridad de esa persona es fundamentalmente encontrar una posición económica adecuada. Y sacrificarlo todo por ese objetivo. Hago una enmienda a la totalidad: es evidente que es importante trabajar el proyecto profesional, pero que ése sea el único elemento fundamental parece pobre, flaco, poco consistente. La parte tomada por el todo.<br /><br />Hay otro factor escondido tras esta obsesión, que es el culto al cuerpo. Es algo que provoca en muchos casos una cierta fobia al tipo corporal propio e incluso a las partes faciales -a esto se le llama clínicamente dismorfofobia-. Esto lo saben bien los médicos de cirugía estética, pues buscan una intervención quirúrgica que palie esa impresión subjetiva.<br /><br />4.-) Narcisista: el narciso es una planta exótica con hojas largas, estrechas y puntiagudas que crece en la cercanía de los lagos y se inclina como si se mirara en el espejo que el agua le ofrece. Plotino hablo del mito del narciso: cuidar tanto la fachada, la portada o la apariencia lleva a producir una idolatría de lo exterior.<br /><br />Narcisista es el que tiene un amor y una preocupación desordenado hacia si mismo, y que vive en, por, si, sobre, tras la cima de una autoestima cada vez mas grande. El narcisista gira permanentemente sobre sí mismo, siempre preocupado por causar una buena impresión a la gente que le rodea y además reclamando elogios, admiración y reconocimiento. El patrón de conducta se vertebra en torno a la necesidad de reconocimiento por parte de la gente de su entorno.<br /><br />DE ESTA secuencia descriptiva asoma el complejo de superioridad. Es un sentimiento que hace que ese sujeto se vea muy por encima de los que le rodean, hay una seguridad y una arrogancia enormes. El narcisista es vanidoso y sus afirmaciones pretenden siempre imponerse al resto. Se trata de una persona muy pagada de sí misma que necesita cada vez más elogios y todo le parece poco en ese sentido, pretenciosa, creída y petulante. Y cuando se le pregunta su opinión por alguien tiende a la descalificación inmediata y rotunda del otro. Los narcisistas suelen ser tipos hipermimados y superprotegidos. Están muy acostumbrados a recibirlo todo de palabra y de hecho, a no ser corregidos ni criticados por sus progenitores.<br /><br />¿Qué criterios se siguen para diagnosticar a un narcisista? Representan un patrón general de grandiosidad, necesidad de admiración, sufren falta de empatía con los demás, fantasías de éxitos ilimitados y son fátuos y engreídos. Siempre esperan recibir un trato de favor especial y si este no se da, decae su interés por esas personas.<br /><br />Esta tetralogía -soltero, inmaduro, obsesivo y narcisista-, constituye una sinfonía de instrumentos desafinados, un tipo de hombre que ha construido su personalidad con unos materiales de poca solidez, pero que de lejos brilla, suena, asoma e interesa, aunque de cerca sea una modalidad nueva del hombre light, una versión de los albores del siglo XXI.<br /><br />Lo psiquiatras somos perforadores de superficies, nos metemos debajo de la conducta para descubrir qué se esconde tras ella y desenmascarar a la persona para captarla en su realidad.<strong> <em>Y en la otra cara de la moneda está la mujer soltera, sana y normal, que quiere encontrar un hombre adecuado, con el que compartir su vida, un amor para siempre, sin fecha de caducidad.</em></strong><em><br /><strong>Veo cada vez más a muchas mujeres desencantadas ante este tipo de hombre, que me dicen lo siguiente: «Yo busco un tío que venga con los deberes hechos, no quiero un adolescente que tenga que educar como si fuera su madre».</strong></em> Este síndrome fue descrito por un médico americano, Mark Gorney, cirujano práctico.<br /><br />Todos tenemos tres caras: lo que yo pienso que soy (autoconcepto), lo que otros piensan de mi (imagen) y lo que realmente soy (la verdad sobre mi mismo).<br /><br />MARABILLOSA REFLEXIÓN, CHE. EN FIN, TODOS LEVAMOS UN "BELLO" DENTRO. POBRIÑAS PRINCESAS. MIRA QUE TER QUE LIDIAR CON ESTES CAVERNÍCOLAS...que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-87201932371789580982009-10-14T22:47:00.002+01:002009-10-14T22:53:52.658+01:00CAMBALACHE, JULIO SOSA: DEDICADO Á TROPA DO GÜRTEL (VIVA A IMPUNIDÁ) (xogador de chica)<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/T0kTiKCC3UI&hl=es&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/T0kTiKCC3UI&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><br />Escrita en 1934 polo mestre Discépolo, pero máis actual imposible. LOS INMORALES NOS HAN IGUALAO!!!!!!<br /><br />Que el mundo fue y será una porquería ya lo sé... ¡En el quinientos seis y en el dos mil también!). Que siempre ha habido chorros, maquiavelos y estafaos, contentos y amargaos, valores y dublé... Pero que el siglo veinte es un despliegue de maldad insolente, ya no hay quien lo niegue. Vivimos revolcaos en un merengue y en un mismo lodo todos manoseaos... ¡Hoy resulta que es lo mismo ser derecho que traidor!...<br />¡Ignorante, sabio o chorro, generoso o estafador!¡Todo es igual!¡Nada es mejor!<br />¡Lo mismo un burro que un gran profesor! No hay aplazaos ni escalafón, los inmorales<br />nos han igualao. Si uno vive en la impostura y otro roba en su ambición, ¡da lo mismo que sea cura,colchonero, rey de bastos, caradura o polizón!... ¡Qué falta de respeto, qué atropello a la razón! ¡Cualquiera es un señor! ¡Cualquiera es un ladrón!<br />Mezclao con Stavisky va Don Bosco y "La Mignón", Don Chicho y Napoleón, Carnera y San Martín... Igual que en la vidriera irrespetuosa de los cambalaches se ha mezclao la vida, y herida por un sable sin remaches ves llorar la Biblia contra un calefón...<br />¡Siglo veinte, cambalache problemático y febril!... El que no llora no mama y el que no afana es un gil! ¡Dale nomás! ¡Dale que va! ¡Que allá en el horno<br />nos vamo a encontrar! ¡No pienses más, sentate a un lao, que a nadie importa<br />si naciste honrao! Es lo mismo el que labura noche y día como un buey,<br />que el que vive de los otros, que el que mata, que el que cura o está fuera de la ley...que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-71270656229445561382009-10-10T14:02:00.002+01:002009-10-10T14:05:42.794+01:00CANCIÓN DE AMOR POR PARTES, BERTO (xogador de chica)<object width="560" height="340"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Oo0hdYEBvdA&hl=es&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Oo0hdYEBvdA&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="560" height="340"></embed></object><br /><br />Como superar un desamollllllll...<br />"Comedia es igual a tragedia más tiempo" (Woody Allen)que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-13206994579630075652009-09-24T21:42:00.008+01:002009-09-25T01:37:17.316+01:00AÍNDA QUEDA MOITO TEEEEMMMMMPO, BORREGOS ESPANHOLISTAS!!! (jogador de txika)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnjsnkQDWt4ghdkRMif3BBlU5za-nRosCN41pKfDL5sls39QEwUKNKLNlYJxzNzFMZSB7EO5ShWUHphpP7RIBE1G5KLRuPE5XbFCY-mPwrF1Hz1bT-LpYdz6wGatjpat7RR7iqFeZpkfA/s1600-h/cp22f02983051_291653.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385155341080487746" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 300px; CURSOR: hand; HEIGHT: 190px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnjsnkQDWt4ghdkRMif3BBlU5za-nRosCN41pKfDL5sls39QEwUKNKLNlYJxzNzFMZSB7EO5ShWUHphpP7RIBE1G5KLRuPE5XbFCY-mPwrF1Hz1bT-LpYdz6wGatjpat7RR7iqFeZpkfA/s320/cp22f02983051_291653.jpg" border="0" /></a> <em>(reproducción muy a grosso modo das cartas ameazantes entregadas aos comerciantes santiagueses pola Gali Porro Borroka, nas que esixían a desaparición nas tendas de souvenirs españolistas, nun prazo de dez días, o dez de setembro do 2009)</em><br /><br />Olho que nos quen - tamos!!!<br /><br />O COMITÉ UNIDO INDEPENDENTISTA DOTADO de ARMAS DESTRUTIVAS INDEPENDENTISTAS TOTAIS OUQUEMECAGONDIÓS (séase, C.U.I.D.A.D.I.T.O.), primo irmán do M. A. K. I., avisa que:<br /><br />Estamos ata os colhós de tanta afrenta. Non aguantamos máis pasear pola Kapital do Reino e asistir impasíbeis a tanta parafernalia imperialista... caminhamos pola Rúa do Franco, e vemos as tendas de souvernirs; ROGHIGUALDAS, CAMISOLAS DE RULO, XITANOS DÁNDOLLE ÁS PALMAS... imos facer uns cócteles molotov de madrugada ao Vilar e danos unha embolia ao peito, encólhesenos o coraçao naconalista cada vez que vemos, en lugar de potas de caldo, debuxos de cuncas de sangría. E esas camisolas de UNA PERSONA QUE ME QUIERE MUCHO ESTUVO EN SANTIAGO Y SE ACORDÓ DE MI... cagoastaencristo, logo somos nós os radikais!!! son un puto atentado, e o xodido é que a xente mércaas!!!!<br /><br />Que imaxe estamos a dar fóra? TOURADAS, PAELHA????!!! Non queremos ser vis - tos polos guiris coma un pobo de cavernícolas colonizadores (Madriz). Estamos ata o pikso!!! Acaso ninguén cre na democraza? Visto o visto, vendo que só nós reflexionamos, que só nós parecemos defende - la causa, imos ter que acometer unha reeducación (civilizacóm) das nosas costumes... ficade tranquilos, masa aborregada... isto é, máis menos, coma certos <em>cunnilingus</em>, en principio pesado e impopular, pero logo acabaredes colhendo - lhe o gosto. Para empezar, comezaremos polos pinchos e os vinhos, é dicir, os bares, emblema auténtico de Santiago; olhiño con pedir Rioja, non se vos vaia atrangantar a copa, porque andamos "al acecho"... non aceitamos (de aceite), donos do San Clemente, que repartan con cada canha (de Estrelha, por suposto) pinchos de tortilha; non permitiremos baixo ningún conceuto que se atiborre á becerrada con esa imperialista mestura de patacas, ovo e cebola. Gardádevos de comer banderilhas, porque as podedes inxerir con pauíño e todo... e coidádevos das partidinhas de mus, melhor deijádeas para a clandestinidade, non vaiades ter que jogar ao tute cunha man escaiolada (gagaga)... Que se coiden também os graciosos borrachos de madrugada, a quen entoe a Camaróm podemos meter - lhe unha flor de toxo polo cú...<br /><br />Tampouco permitiremos que se televisen os partidos da Liga Espanhola... acabouse de chulis! a ver ó Negreira pinchar ao Santa Comba! E, pregámosvolo, non nos obliguedes e rebénta - las vosas caixas tontas; melhor optade por Galhoso e non ponhades os Alcántara porque as podemos tirar polo alcanta - rilhado, gagaga (que retranca dá ser gá - lego). A modo de resumo, banda de molimes que non tedes puta idea das gambetas de la life, a democraza esixe dunha serie de sacrificios, pero serán recompensados... POR UNHA IMAGEM DA GALIZA MÁIS ACORDE COA SÚA NATUREZA... LIMPA, ASEADA, DEMOCRÁTECA. APRETEMOS UN COLHOM CONTRA O OUTRO E SEJAMOS A ENVEJA DE EUROPA... PAGA A PENA.<br /><br /><em>(Por certo, ja sabemos que eran dez días de margem e non vinte ho, pero moita festa, macho. Venhen os caralhos dos estudantes e na quinta feira parece que tá un obrigado a irse de tascas. Non vos quentedes ho, que as ameazas habemo - las de cumprir un día destes. O NOSSO COMPROMISO É INQUEBRANTÁBEL!!! en canto tenhamos porros na reserva, acómeteremos de novo esta gran tarefa!!!!)</em><br /><br />VIVA O VINHO E VIVA A REVOLUCÓM!!! GALIZA CÉLIBE, PODER COPULAR (ATA ESCABEZAR O PIPÍ)!!!que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-69357513403570429762009-07-21T01:22:00.004+01:002010-05-31T22:20:04.119+01:00VIDEO PROMOCIONAL SARGADELOS 2009 "Volta á Orixe"<object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/NgbL84jlWx0&hl=es&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/NgbL84jlWx0&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-75115521508704570912009-07-19T16:46:00.003+01:002009-07-19T16:59:13.680+01:00NOVA ENCUESTA>>Webmasters<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinIbHL1tpFD5JXG1XuFjjmUgMdPeSMINujQdSuKJksFzl5Evk29qev9j9MlkZZ9gYlPOUX65wP9TS6OT1SV5doA4Aspkpk7l0RF434u7IycEXpQDLcLYBolDXrPO9o9tLEiQH3XYK_aNA/s1600-h/sar.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinIbHL1tpFD5JXG1XuFjjmUgMdPeSMINujQdSuKJksFzl5Evk29qev9j9MlkZZ9gYlPOUX65wP9TS6OT1SV5doA4Aspkpk7l0RF434u7IycEXpQDLcLYBolDXrPO9o9tLEiQH3XYK_aNA/s200/sar.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5360201419637965186" /></a><br />Neste ano de volta á orixe preguntámonos pola esencia da romería. Que fai do Sargadelos unha festa "especial"? Que é o que se repite invariablemente ano tras ano? Será quizais as sesións vermú que non teñen nada que envidiar ás raves de Ibiza? O Lacon Day personificado na camiseta rossonera do escapado? A escaleira danzante do Bosteiras? Votade a que máis rabia vos dé, podedes escoller varias opcións, pero apurade que xa ven ahí a festa.que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-27668388268278519682009-07-16T19:13:00.007+01:002010-05-31T22:21:24.327+01:00TODOS Á ROMERÍA SARGADELOS 09 "Volta á orixe"<div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg_aMSfNsjnVtgMf6eqy5fsj5-PXtkx91-xLsuEYhU0etDGVI622E8DL3z9NLmaTXACayc-hS7RNXuW2j_uq2MIVHHeicegYzKgJBhCbgkWI_O5ZNNXj_r5-XCxXdXIzo9vl6CDz7LFgY/s1600-h/BLOG.png"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5359124869311701026" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 154px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg_aMSfNsjnVtgMf6eqy5fsj5-PXtkx91-xLsuEYhU0etDGVI622E8DL3z9NLmaTXACayc-hS7RNXuW2j_uq2MIVHHeicegYzKgJBhCbgkWI_O5ZNNXj_r5-XCxXdXIzo9vl6CDz7LFgY/s200/BLOG.png" border="0" /></a> Os días 24,25 e 26 de xullo, celébrase na paraxe de Sargadelos unha nova edición dunha das romerías máis emblemáticas da comarca, a ROMERÍA DE SARGADELOS 2009 "Volta á Orixe" na honra ó Santiago Apóstol. Non faltará a música, o bo xantar e a ledicia que esta festa conleva. Recuperemos a esencia e a orixe do Sargadelos.<br /><strong>Venres 24</strong>: I FESTIVAL SARGADELOS FUSIÓN cos grupos:</div><div align="justify">-Snatch (Santiago de Compostela)</div><div align="justify">-Leo I Arremecághona (Vigo).</div><div align="justify">-Mallory (Ribadeo)</div><div align="justify">-Bytheface (Viveiro)</div><div align="justify"><br /><strong>Sábado 25</strong>: Sesión Vermú coa orquesta Acuarela e pola noite concerto do grupo A QUENLLA. Xusto despois QUEIMADA GRATIS a cargo de Xosé Vicente Mon, queimador cervense, e logo verbena coa orquesta Acuarela.</div><div align="justify"><br /><strong>Domingo 26</strong>: sesión vermú co dúo Chingla e Salva e pola tarde xogos tradicionais e festa gastronómica.</div><div align="center">MONTA O TEU CHIRINGOOO!!!</div><div align="justify"><br />Organiza: A.C.R. FERVENZA DE SARGADELOS de Cervo</div><div align="justify">Para máis información en <a href="http://www.romeriasargadelos2009.blogspot.com/">http://www.romeriasargadelos2009.blogspot.com/</a></div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-82923226861587462132009-07-01T00:03:00.003+01:002009-07-01T00:10:44.820+01:00Carta ó Alcalde.Estimado Alfonso Villares , Alcalde do Concello de Cervo.Non Non vou negar o aprecio que che teño como veciño e como persoa. Agora ben ,como Alcalde do Concello e en especial do meu pobo ,que é o mesmo que o teu, xa non sei que pensar, de verdade. Eu non sei si non sabes, ou si non queres. No caso de que non che deixaran ainda sería me parecería máis triste.<br /><br />Ganache as eleccións, e en Cervo respirábase un eido de entusiasmo.Viña un do pobo.Un criado e mamado aquí, decían os que che votaron, e decías ti para que che votaran. Os que non o fixemos,ainda que decepcionados,tiñamos certa esperanza nese cambio.<br /><br />Pero sinceramente.a palabra é decepción .Pero non calquera decepción. Unha decepción absoluta.<br /><br />Cervo está fundido nun abandono que eu non recordo xamais .Empezou o Señor Insua e tu estalo continuando. Aquí non se limpa .Debistes vender a barredora porque por aquí…nin rastro.As cunetas, xa nin se ven…As aceras….é mellor ir pola carretera…A Lobeira da pena ir por ela….No Tablao Flamenco andan as tablas empudrecendo….<br />O parque da Lobeira xa nin se ve de tanta herba que ten…A fonte de San Roque non se sabe si a auga é potable,si non o é…..amén de que está tamén que da pena…dar un paseo polo Camiño Real é tarefa imposible, pero litealmente.…e ainda encima en pleno Conxunto Histótico Artístico,ainda sen limpar despois de 4 ou 5 meses, pagado por todos e cada un de nón deixaselle purular os cabalos dun privado, con curro e todo…Hai cousas que son difíciles de entender.<br /><br />De inversións ou sevizos de empaque,xa nin falar.O parque en 10 anos.Ainda que para poñernos uns contenedores e estropear o Souto, facer unha rotonda….(non sei si te parache a analizala agora pero é pa mexar y no echar gota chico…) case é mellor non tocar nada.<br /><br />Supoño que me queda algo, e non me quero meter en cuestión máis complicadas,como o elevado número de traballadores que hai,que o presuposto está sen aprobar dende o 2007,etc,etc,..e moito menos coa situación que percibo noutros pobos do Concello,xa que son eles mesmos os que deben de reivindicarse e si non o fan,é porque están contentos…..Eu reivindico donde vivo e porque o percivo. Estamos no peor momento en moitísimos anos. Pero con diferencia.<br /><br />Esta carta vai dirixida a ti unicamente Alfonso Villares, porque considero que eres o único do goberno que pode mirar algo por Cervo,e non o estas facendo. Espero que nun futuro non te arrepintas ,e pases a historia cunha lamentable rotonda no teu haber.<br /><br /><br /> Atentamente.Doríforo.que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-48396110665699711602009-06-23T21:21:00.003+01:002009-06-23T21:35:53.531+01:00EL HOMBRE Y EL MO... DISTINTAS VISIONES SOBRE LAS GAMBETAS DE LA LIFE, VOLUMEN 2 (xogador de chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7UgIfz3eUUDVqgJMG5kicAn0-jpaiD0W6hyn_lWeRvW38vl8LNeYJUrl3U3T_ELUp8XjWZWsNBqZ7EcpV8fYkVLuAmlTd4UBnuxwOVn9BWGOtcPqm9KBkz2_IrC5nXWE_TBoXq1JSmbY/s1600-h/UlrichBeck_mmg_mpg_de.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5350624338464519442" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 188px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7UgIfz3eUUDVqgJMG5kicAn0-jpaiD0W6hyn_lWeRvW38vl8LNeYJUrl3U3T_ELUp8XjWZWsNBqZ7EcpV8fYkVLuAmlTd4UBnuxwOVn9BWGOtcPqm9KBkz2_IrC5nXWE_TBoXq1JSmbY/s200/UlrichBeck_mmg_mpg_de.jpg" border="0" /></a>"LA REVUELTA DE LA DESIGUALDAD", artículo de Ulrich Beck, sociólogo alemán.<br /><br /><em>La revuelta de la desigualdad sacude al mundo entero: de Moscú a Helsinki, de Londres a Washington y de Berlín a Buenos Aires. En Internet encontramos páginas que invitan a quemar o a colgar a los banqueros. El centro mundial de las finanzas en Londres aconseja a las empresas que exhorten a sus trabajadores a no pasearse más en traje y corbata para evitar riesgos. <strong>Aquellos que parecían ejercer un control irrevocable sobre las finanzas mundiales son ahora percibidos y calificados despectivamente como "extraterrestres", se les considera como personas de otro planeta. </strong>Cuando se obstinan en seguir cobrando primas y obteniendo privilegios, entonces son ejecutados, por lo menos moralmente, en los debates televisivos. Y probablemente esto sólo acaba de empezar.</em><br /><em></em><br /><em>A partir de diversos componentes se obtiene así una explosiva mezcla política y social. No sólo aumenta la desigualdad, tanto en el marco nacional como en el global, sino que, <strong>ante todo, el rendimiento y el ingreso se han desacoplado ya por completo a los ojos de la ciudadanía.</strong> O peor aún: en el contexto del desmoronamiento de las finanzas mundiales se ha producido en las esferas más altas del poder un acoplamiento perverso entre gestión ruinosa e indemnizaciones millonarias. <strong>El pequeño secreto, que no hace más que agudizar la amargura, consiste en que este enriquecimiento codicioso se ha realizado de forma absolutamente legal, pero atenta a la vez contra todo principio de legitimidad.</strong></em><br /><strong><em></em></strong><br /><em>La ira popular se enciende a causa de esta contradicción entre legalidad y legitimidad con la que la élite financiera ha incrementado fabulosamente su riqueza. Pero <strong>esta ira se enciende más aún, justamente, porque esta desproporción ha burlado todas las mediciones de los rendimientos y porque las leyes vigentes siguen encubriendo tan clamorosas desigualdades.</strong> Aquí también aparecen contradicciones en la apreciación. Unos dicen: necesitamos más impuestos para los que más ganan, ya que el mercado no está en condiciones de corregir sus propios excesos. Los otros consideran, según el viejo esquema, que esto no es más que una política de la envidia, y reclaman derechos que se apartan de las leyes.</em><br /><br /><em>La consecuencia de ello es que el grito de dolor socialista reclamando la igualdad es proferido justamente desde el centro herido de la sociedad y halla repercusión por doquier. Pero esta conciencia de la igualdad no hace ahora más que alimentar las desigualdades sociales de un modo políticamente explosivo. Las desigualdades sociales se convierten en material conflictivo que se inflama con facilidad, no sólo porque los ricos siempre son más ricos y los pobres más pobres, sino sobre todo porque se propagan normas de igualdad que están reconocidas y porque en todas partes se levantan expectativas de igualdad, aunque al final queden frustradas.</em><br /><em></em><br /><em>Una quinta parte de la población mundial, la que se encuentra en peor situación (posee, en su conjunto, menos que la persona más rica del mundo), carece de todo: alimentación, agua potable y un techo donde cobijarse. <strong>¿Cuál fue la causa de que, en estos últimos 150 años, este orden global de desigualdades mundiales se mostrara a pesar de todo como legítimo y estable? </strong>¿Cómo es posible que las sociedades del bienestar en Europa pudieran organizar costosos sistemas financieros de transferencia en su interior sobre la base de criterios de necesidad y pobreza nacionales mientras que buena parte de la población mundial vive bajo la amenaza de morir de hambre?</em><br /><br /><em><strong>La respuesta es que éste es -o era- el principio de eficiencia que legitimaba las desigualdades nacionales.</strong> Quien se esfuerce será recompensado con bienestar, rezaba la promesa. A la vez, <strong>el Estado nación procuraba que las desigualdades globales se mantuvieran encubiertas y que pareciera que fueran legítimas e inalterables.</strong> Porque hasta entonces las fronteras nacionales separaban nítidamente las desigualdades políticamente relevantes de las irrelevantes. ¿Quién se preocupa por las condiciones de vida en Bangladesh o en Camboya? <strong>La legitimación de las desigualdades globales se basa así en el disimulo del Estado nación. La perspectiva nacional exime de mirar la miseria del mundo.</strong></em><br /><br /><em>Las democracias ricas portan la bandera de los derechos humanos hasta el último rincón del planeta sin darse cuenta de que, de ese modo, las fortificaciones fronterizas de las naciones, que pretenden atajar los flujos migratorios, pierden su base legítima. <strong>Muchos inmigrantes se toman en serio la igualdad predicada como derecho a la libertad de movimientos, pero se encuentran con países y Estados que, justamente por la presión de las crecientes desigualdades internas, quieren poner fin a la norma de igualdad en sus fronteras blindadas.</strong></em><br /><br /><em>La revuelta contra las desigualdades realmente existentes se alimenta así de estas tres fuentes: del desacoplamiento entre rendimiento y ganancia, de la contradicción entre legalidad y legitimidad, así como de las expectativas mundiales de igualdad. ¿Es ésta una situación (pre)revolucionaria? Absolutamente. Carece, sin embargo, de sujeto revolucionario, por lo menos hasta ahora. Porque las protestas proceden de los lugares más distintos. La izquierda radical acusa a los directivos de los bancos y al capitalismo. La derecha radical acusa una vez más a los inmigrantes. Ambas partes se corroboran mutuamente en que el sistema capitalista imperante ha perdido su legitimidad. <strong>En cierto sentido, son los Estados nación los que se han deslizado involuntariamente hacia el rol de sujeto revolucionario. Ahora, de repente, éstos ponen en práctica un socialismo de Estado sólo para ricos: apoyan a la gran banca con cantidades inconcebibles de millones, que desaparecen como si fueran absorbidas por un agujero negro. Al mismo tiempo, aumentan la presión sobre los pobres. Semejante estrategia es como querer apagar el fuego con fuego.</strong></em><br /><br /><em>Este proceso sólo fue posible porque los decenios anteriores engendraron en muchos ámbitos de la economía una suerte de espíritu del superhombre nietzscheano. Pequeñas empresas locales eran transformadas en potencias globales por superhombres de la economía, y éstos cambiaron adecuadamente las reglas del poder en vigor. Llevaron las finanzas a la esfera de lo incalculable, que nadie, ni ellos mismos, podía entender. Pero su actuación parecía justificarse en que elevaron a cotas inauditas sus beneficios, su poder y sus ingresos.</em><br /><br /><em>La ideología predicaba que cualquiera podía triunfar. Esto era válido tanto para el comprador de bajos ingresos que obtenía su primera propiedad como para el malabarista que ignora los riesgos incalculables. <strong>El paraíso en la tierra consistía en que el primero podía comprar con dinero prestado y el segundo podía hacerse aún más rico, también con dinero prestado. Ésta era, y sigue siendo ahora, la fórmula de la irresponsabilidad organizada de la economía global. Ahora, en la caída libre de la crisis financiera, ambos salen perdiendo, aunque no exactamente de la misma manera.</strong> Mientras que los ricos poseen un poco menos, a los pobres apenas les alcanza para vivir. Después de haber subido, ahora el ascensor vuelve a bajar. Pero esto no amortigua la capacidad explosiva de la revuelta de la desigualdad que hoy se cuece.</em><br /><br /><em>Más bien al contrario. Las demandas de más igualdad, que encuentran su expresión en las actuales protestas, alcanzan la autoconciencia de Occidente en su núcleo neoliberal. <strong>En los decenios pasados se falsificó el sueño americano y sus promesas de libertad e igualdad de oportunidades por la promesa cínica de enriquecimiento privado. En realidad, este espíritu ha convertido a muchas y a muy distintas sociedades en dependientes de la droga de vivir con dinero prestado.</strong> La rutina diaria de las personas se basaba en la obtención de dinero rápido y barato, así como en la disponibilidad ilimitada de combustible fósil.</em><br /><br /><em><strong>La vida misma ha perdido el control en ese anhelo permanente de obtener cada vez más y más. Ahora cabe preguntarse: ¿dónde están los movimientos sociales que esbozan una modernidad alternativa?</strong> De lo que se trata es de cosas tan concretas como de las nuevas formas de energía regenerativa, pero también de fomentar un espíritu cívico que supere las fronteras nacionales. Y de cualidades como la creatividad y la autocrítica, para que temas clave como la pobreza, el cambio climático o civilizar los mercados tengan un lugar central.</em>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-75650908051093845702009-06-23T21:10:00.006+01:002009-06-23T22:04:37.436+01:00EL HOMBRE Y EL MO... DISTINTAS VISIONES SOBRE LAS GAMBETAS DE LA LIFE, VOLUMEN 1 (xogador de chica)Análise (por decir algo) da situación política e económica mundial (e sobre todo española), por Joseph Mari Aznar, ex presidente do goberno español e profesor de Georgetown e Harvard:<br /><br /><object width="560" height="340"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/eqb6_DDYPng&hl=es&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/eqb6_DDYPng&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="560" height="340"></embed></object><br /><br /><object width="560" height="340"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/ZfwSAdsARlo&hl=es&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/ZfwSAdsARlo&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="560" height="340"></embed></object><br /><br />Cando di que España en tempos de crise necesita "líderes muy fuertes", ¿pensaría en quen penso que pensou?<br /><br /><object width="560" height="340"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/zi6rM_eVDIk&hl=es&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/zi6rM_eVDIk&hl=es&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="560" height="340"></embed></object>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-34392566148864289702009-06-15T12:28:00.005+01:002009-06-17T12:31:47.943+01:00PARA QUE QUEDE CLARO: FALA O TRIBUNAL CONSTITUCIONAL SOBRE AS LINGUAS VEHICULARES E O "APARTHEID LINGÜÍSTICO" por Tresillo<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR43Tm1BDh-ZHGlrikHs43Z0rLLxSlJkfF-qtoK80aIv_eF19IsoH3UIkpGzmsyLrhRyVSVNYzS3w8KMzIB4MiktJjV2THq8mk0U2cr89NET6IrSst0MnnLurk6bpErjaq9KF7qf23Xcg/s1600-h/galicia+biling%25C3%25BCe.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5348257783176440914" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 222px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR43Tm1BDh-ZHGlrikHs43Z0rLLxSlJkfF-qtoK80aIv_eF19IsoH3UIkpGzmsyLrhRyVSVNYzS3w8KMzIB4MiktJjV2THq8mk0U2cr89NET6IrSst0MnnLurk6bpErjaq9KF7qf23Xcg/s400/galicia+biling%25C3%25BCe.jpg" border="0" /></a><br /><div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo7J0VyVC_hY25R3U56tneMDYmDum_vsog6y5HthZh7SPI9fvTd5M-pZMMyT2M73YrGt2q0BVicBYH8wJ5s0Kj7yLe7qZdwREtk0giS9oRrpoJewpGK0yIOHyD-xHm6ZLabSA6sAY5Qj8/s1600-h/13871.jpg"></a><br /><br /><div style="TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold"><br /><br /></span></span><br /><div style="TEXT-ALIGN: center"><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">SENTENCIA DO PLENO DO TRIBUNAL CONSTITUCIONAL DE 23 DE DECEMBRO DE 1994</span></span><br /></div><br /><br />"Hoy es una cuestión indiscutida que del carácter oficial de una lengua deriva un deber de los poderes públicos de disponer los medios precisos para que todos los ciudadanos puedan acceder a su conocimiento y un deber también de los poderes públicos de incorporar la lengua oficial como asignatura obligatoria en los planes de enseñanza[...].<br /><br />El hecho de que el constituyente no incluyese ninguna referencia expresa al pretendido derecho de opción lingüística en la enseñanza indica ya que ése no es un derecho fundamental o de reconocimiento constitucional, sino que su reconocimiento en la Ley cuestionada ha sido una opción del legislador <span style="FONT-STYLE: italic">autonómico </span>[...].<br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">[...]considerar que existe un derecho de elección de la lengua vehicular significaría reducir ese amplio abanico de posibilidades de adaptación a una sola opción legítima, el modelo del doble sistema de enseñanza, separado por razón de la lengua, modelo que no es el más recomendable si se persiguen unos <span style="FONT-STYLE: italic">objetivos de integración social</span>.</span></span><br /><br />Pretender deducir el derecho a elegir la lengua vehicular de la enseñanza de los valores superiores de nuestro ordenamiento o de los principios y derechos constitucionales citados por el cuestionante resulta totalmente desacertado[...]<br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">Así, si se considerase que existe un derecho a la elección de la lengua vehicular en todos los niveles de la enseñanza, el resultado que inevitablemente se provocaría sería el establecimiento de un doble sistema educativo en razón de la lengua, creando una separación que favorecería la aparición de dos Comunidades lingüísticas diferentes y tendería a separarlas, de forma que no sólo no favorecería la igualdad en los términos del art. 9.2 CE o la integración social de los diversos pueblos, culturas, tradiciones y lenguas de España, sino que más bien podría llegar a perjudicarlas. [...]</span></span><br /><br /><br />De igual manera, el desarrollo de la personalidad y la participación de todos los ciudadanos en la vida política, económica, social y cultural queda claramente favorecida si se consigue que los alumnos se doten de una capacitación lingüística suficiente en las dos lenguas oficiales a lo largo del proceso escolar, y ése es el objetivo que persigue la incorporación de <span style="FONT-STYLE: italic">la lengua vernácula </span>como lengua vehicular[...<span id="cuerpo">]<br /><br /><br />El derecho a la elección de la lengua de enseñanza sólo puede ser objeto de reconocimiento al considerar el derecho a la educación en la configuración que de él hace el art. 27 CE, determinando si forma parte del contenido esencial de éste. Por otra parte, <span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">conviene hacer la distinción respecto del derecho a la libertad de uso de una lengua por parte del alumno </span></span>(lo que sí entroncaria directamente con los arts. 1.1 y 10.1 CE), que no es objeto de controversia puesto que no es regulada, ni por lo tanto afectada, por los preceptos cuestionados, <span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">y la actividad de enseñanza en cuanto es objeto de ordenación y prestación y a través de la cual se satisface el derecho a la educación</span></span>. <span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold; FONT-STYLE: italic">La lengua de la enseñanza se inscribe dentro de la dimensión prestacional del derecho a la educación</span></span>, por lo que lo que conviene establecer cuál es el alcance que cabe atribuir a la voluntad de los educandos, o de los padres en representación de éstos, en la determinación de las condiciones de obtención de la prestación [...</span>]<br /><br /><span style="font-size:130%;"><span id="cuerpo" style="FONT-WEIGHT: bold">Al regular la lengua en que el docente, en cuanto agente del servicio, debe desarrollar su actividad profesional, en el ámbito de la enseñanza reglada, no se está incidiendo sobre la libertad del alumno, ni atentando a su dignidad humana, siempre y cuando lo que se pretenda con ello no sea imponerle esa lengua para su uso personal o limitarle el uso de la propia habitual si es distinta, pretensión que de ningún modo aparece reflejada en los preceptos cuestionados</span></span> [...<span id="cuerpo">] parece meridianamente claro que el desarrollo de la personalidad del niño sólo puede verse dificultado o impedido por razones idiomáticas cuando éste no entiende la lengua empleada por el docente. A partir del momento en que ésta le es comprensible, la lengua cumple su función de comunicar y carece de aptitud para impedir el desarrollo de la personalidad del alumno. Frente a la tesis de considerar que el derecho de elección de la lengua vehicular integra la dimensión lingüística del derecho a la educación genéricamente considerado, cabe oponer que el propio Tribunal Constitucional se ha encargado de rechazarla</span>[...]<br /><br />[<span id="cuerpo"><span class="negrita ninguna ningunanormal">...] <span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">el contenido del deber constitucional de conocimiento del castellano</span></span></span><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold"> -que este Tribunal ha precisado en la STC 82/1986- </span><span class="negrita ninguna ningunanormal" style="FONT-WEIGHT: bold">no puede generar un pretendido derecho a recibir las enseñanzas única y exclusivamente en castellano</span></span></span> [..<span id="cuerpo"><span class="negrita ninguna ningunanormal">.] <span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">no puede ponerse en duda la legitimidad constitucional de una enseñanza en la que el vehículo de comunicación sea la lengua propia de la Comunidad Autónoma y lengua cooficial en su territorio, junto al castellano</span></span></span>[..</span>.]<br /><br /><span id="cuerpo"><span style="font-size:130%;"><span class="negrita ninguna ningunanormal" style="FONT-WEIGHT: bold">El derecho de todos a la educación,</span><span style="FONT-WEIGHT: bold"> no cabe olvidarlo, </span><span class="negrita ninguna ningunanormal" style="FONT-WEIGHT: bold">se ejerce en el marco de un sistema educativo en el que los poderes públicos</span></span> -esto es, el Estado a través de la legislación básica y las Comunidades Autónomas en el marco de sus competencias en esta materia- <span class="negrita ninguna ningunanormal"><span style="font-size:130%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">determinan los curriculos de los distintos niveles, etapas, ciclos y grados de enseñanza, las enseñanzas mínimas y las concretas áreas o materias objeto de aprendizaje, organizando asimismo su desarrollo en los distintos Centros docentes</span></span>; por lo que la educación constituye, en términos generales, una actividad reglada.</span> De este modo, <span class="negrita ninguna ningunanormal"><span style="font-size:180%;"><span style="FONT-WEIGHT: bold">el derecho a la educación que la Constitución garantiza no conlleva que la actividad prestacional de los poderes públicos en esta materia pueda estar condicionada por la libre opción de los interesados de la lengua docente</span></span>. Y por ello los poderes públicos -el Estado y la Comunidad Autónoma- están facultados para determinar el empleo de las dos lenguas que son cooficiales en una Comunidad Autónoma como lenguas de comunicación en la enseñanza, de conformidad con el reparto competencial en materia de educación [...]</span></span>.<br /><br />[...] se puede afirmar que el modelo de conjunción lingüística por el cual se ha decidido el <span style="FONT-STYLE: italic">Gobierno Autonómico</span><span style="FONT-WEIGHT: bold"> no vulnera ningún derecho ni libertad fundamental</span>, si se aplican los criterios usados por el Consejo de Europa en la Carta Europea de Lenguas Regionales y Minoritarias, adoptada en Estrasburgo el 5 de noviembre de 1992, y firmada hasta hoy por catorce Estados miembros y entre ellos España, si bien pendiente de ratificación." </div></div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-35926889738651450372009-06-12T16:25:00.004+01:002009-06-21T21:33:14.031+01:00INVIDENCIAS DA IMPOSICIÓN DO GALEGO por Tresillo<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXyw2nsHDtDbUUvSi7T_PpPGOAvo-nhYTrl0gC2_HdokOvDeMCkxEzUY_KFifh5HGIFe-Icx08tZ6kYHbF1E_gwIMfu8LMKiXd8IlGKkZIrLpgt_WQZfnIqu2zhv5n7lwmglhIGUf7eVk/s1600-h/Ghalegho.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5346468340503678306" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 227px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXyw2nsHDtDbUUvSi7T_PpPGOAvo-nhYTrl0gC2_HdokOvDeMCkxEzUY_KFifh5HGIFe-Icx08tZ6kYHbF1E_gwIMfu8LMKiXd8IlGKkZIrLpgt_WQZfnIqu2zhv5n7lwmglhIGUf7eVk/s400/Ghalegho.jpg" border="0" /></a><br /><div style="TEXT-ALIGN: justify"><br /><br />O galego imposto...onde?<br /><br />Nos colexios concertados de la Coru, Vigo, el Ferrol, Santiago y Orense, nas universidades "públicas!!!", nas teses, investigacións e publicacións que xorden das mesmas, nos xornais de tirada autonómica, no 90 % das revistas comercializadas en Galicia, nos Xulgados e Tribunais desta Comunidade, nas canles de TV xeneralistas (coa TDT 23 canles en galego e 2 en castelán...uhmmm!!ou era ao revés?), nos actos administrativos da Guardia Civil e da Policia Nacional (empaquétanme en galego oyes!!!), na delegación do Goberno, en Capitanía Marítima (que llo vaian contar aos funcionarios de Burela), nos diversos contratos que acepto de forma escrita ou "oral" ao longo da vida (MAPFRE, BSCH, BBVA, Barras, Zara, etc. sometéronse á dictadura monolingüe galega),...buffffffffffff!!!<br /><br />Queridos Galiciabilinguarios, ninguén vos pode negar a invidencia. Durante estes derradeiros catro anos era irrespirable "vivir" en castelán rodeados e oprimidos pola lingua vernácula dunha pila de castróns e paifocos ou, pola contra, que ben a ser o mesmo, de sectarios galizaceibarios. Fixate ti, que foi tan grande a opresión que as empresas sometéronse e esa caixa parva que lles ensina a falar, pensar e demáis cultura profunda de "Física o Química" (Luns, Antena 3...a hora pregúntalle ao teu educado fillo), obrigaron a Iñaki, Matías e Olga Viza a facer un Telexornal. A "liberdade de empresa", expresión e ata respiración coartada por esos mindundis...que non farían cos vosos fillos? Joder, que Rouco cando viña a Galicia falaba galego home!!!!<br /><br />Menos mal, queridos amigos, que xa chegou Feijoooooo. Lástima que por agora non teña un puto peso (os rojos e galizaceibarios deixaron un furado de miles de millóns de millóns...penso que foi co que pagou Florenpower a Cristiano Remoaldo) e non poda dividir aos rapaces por su "origen y condición" de galego-falantes e castelán-falantes...pero non desanimedes todo chegará. Iñaki e Matías xa están máis tranquilos e non terán que forzar as "oes" e as "es" abertas e pechadas. Os profes dos Salesianos, Jesuítas, Sagrado Corazón de Jesús e a fermosa Virgen do Carmen xa poden expresarse en "Cristiano", vamos, como "Dios Manda" e Feijo deixa elexir...en liberdade (que antes os pobres alumnos tiñan que escoitar a misa case en portugués).<br /><br />Por certo, un saúdo ao ESCAPADO, pronto (ou cedo?) falarei co Presi da RAG para que abra un apartado para o teu galego e así, cando escribas, só teñas faltas en castelán, porque o galego cada quen ten que escribilo como lle salga do carallo, que para eso e teu, que hostias...moito temos que aprender da RAE que lles deixa aos andaluces escribir "Grasias señó por su presensia"...(me ghustan tus arghumentos..."el caldo,...ghallegho, el de toda la vida, no como el caldo estarlús y el ghallina blanca). </div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3371134008606165730.post-10428173063628432182009-06-09T16:19:00.004+01:002009-06-09T16:21:01.609+01:00A KSUNTA INFORMA... (xogador de chica)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRXdwkaycY2X2NDoTfAqQUuC4NsOKp8slMfaogIc9vaoLS-L0tnd8r8_D12-AWKjiyrzR9ROYXRCGZ2cafYyi9h9F1F7D2qrhxbqREJx27ZOiLK4NDNeHUh1YjSSoUuic1v104K2Arp4A/s1600-h/-ocFVAz2GQj2MiRB408.0.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5345348005349041650" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 340px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRXdwkaycY2X2NDoTfAqQUuC4NsOKp8slMfaogIc9vaoLS-L0tnd8r8_D12-AWKjiyrzR9ROYXRCGZ2cafYyi9h9F1F7D2qrhxbqREJx27ZOiLK4NDNeHUh1YjSSoUuic1v104K2Arp4A/s400/-ocFVAz2GQj2MiRB408.0.jpg" border="0" /></a><br /><div>Economía lingüística, que se dice. I punto.</div>que_me_importa_a_minhttp://www.blogger.com/profile/18147842736696176478noreply@blogger.com14