19 nov 2007

Nova sección. By Socio Nº8

Boas amigos sectari@s. O domingo pasado entre varios sectari@s decidimos, ante a torpeza dalgun no cal me incluio no gran mundo da cociña, crear unha nova sección neste caso gastronómica a cal nos deu por chamar "Guía michelines". Pois hoxe puxenme mans a obra e imos colgar unha receta todas as semanas co fin de mellorar as nosas deficiencias alimentarias e perder o medo a cociña e a cociñar, porque cociñar pode ser divertido e a vez imaxinativo mentres cuidamos a nosa alimentación, esto último vai por Iceman que a analitica deulle algunha sorpresa que outra ou perfectbody virtuoso e innovador nesta arte sobre todo batindo ovos. E non me lío máis o que queira contribuir a engordar o recetario do blog, que colge unha receta todos os luns e sino que disfrute desta mezcla de sabores que a máis de un se lle desfará nese paladar tan exquito que poseemos na Secta.

Pechugas de pito rebozadas recheas de xamón e queixo.
Empezaremos cunha receta fácil de facer e coa que sempre quedarás ben ante as tuas amistades e familiares. Por ser a primeira adicolla os membros do club gastronómico "Roupa vella", espero que vos guste.

Nº de persoas: 2
Categoria: Aves e carnes
Dificultad: Fácil

Ingredientes:
2 peitugas de pito abertas en libro
2 lonchas de queixo
6 lonchas de Xam
ón cocido ou serrano ou incluso bacon
Manteiga
Pimienta molida
Pastillas de caldo

Instrucciones:

Abrir a peituga e poñer dentro as 2 lonchas de queixo, una boliña de manteiga, pizquiña da pastela de caldo desmenuzada e unha pizquiña de pementa. Pechar a peituga, envolvela nas lonchas de xamón e lialas en papel de forno ou papel aluminio. Meter no forno uns 20 – 25 minutos. Co papel do forno podese meter no microondas, senon co de aluminio pasade de todo falo por experiencia, a potencia máxima, uns 10 minutos.
Tamén se pode facer o mesmo freindoas e rebozandoas, para eso batiremos uns ovos e pasaremos primeiro a peituga empapandoai ben en ovo e logo pasarémola ben en pan rallado e para a sartén , moi importante que a sartén teña aceite e esteña xa quente, freir hasta que se poña dorada e retirar da sarten. Para que non se desfaiga a peituga podese pechar cun palillo.
Para acompañar este plato pódense freir unhas patacas ou facer unha ensalada ou as dúas cousas a vez.
E lista para degustar a presentación e libre e cada un podea facer como queira, pero un consello por experiencia, si vos sae mal facede unha boa presentación hai veces que se come máis pola vista que pola boca.

Bon apetit.

9 comentarios:

que_me_importa_a_min dijo...

jajaja!Boa idea,asi os que vivides sos ou estudiantes,xa non faceredes mais espaguetis ou macarros con tomate e bonito!,por non decir das pizzas!
Haber quen sale intoxicado de aqui!

hiper...

Anónimo dijo...

Unha idea coxonuda,que xa se me estaban acabando as ideas pra cando invitaba a alguén a cear!!

Con isto e co solomillo á salsa de champiñóns de Tresillo xa teño pa unha tempada!!

Unha aperta.Doríforo.

Anónimo dijo...

Quería verte eu cociñando Hiper...debes ser todo un Adriá (o Catalán que Barrilete come, e moito, pero cociñar nunca o vín). Dorí, ti acabaras sendo perfeuto ata nesto da cociña...tiempo al tiempo...o batir dos ovos foi a ignorancia dun pinpín.

P.D. Tanto o Bostas coma o Tresillo son auténticas máquenas da cociña (O Chinosuke da parrilla)...

Anónimo dijo...

Que ben me vai vir esta nova seccion aqui en el estranguero, ainda que para atopar uns filetes pa empanar ou algo de peixe fresco vexome negro de todo, pero vamos facendo o que se pode. Eso si, a pasta non falta nunca.

Anónimo dijo...

Eso é chavales!!! así se anima o blog! agora so falta que Dori nos explique a tortilla de ovos batidos a man ou o num.8 os seus macarróns a lo cremat feitos no microondas! esperemos poder lelo en proximas edicións!

Anónimo dijo...

P.D. O Bosteira tamén podía ter un apartado dentro da sección coma o que tiña José Andrés (a do cociñeiro da TVE-1 era "Ahora nos vamos al mercado", a do Kaiser de San Román sería "Ahora nos vamos a la Plaza de Abastos"), contándonos como se encargan, entre cubalibrel e cubalibrel, dous kilos de zorza pa dúas persoas...

Anónimo dijo...

Gran recetea numero 8, O que ven sendo coñecido de toda a vida como un SAN JACOBO jajajaaj esos fainos moi ben un tal FINDUS


ICEMAN

P:D o fallo da analitica e que me sacaron a sangue do brazo que non era.

Anónimo dijo...

Ben.ben. Acordádevos de contar en tan exquisito recetario coa colaboración de Rey de Copas, e a súa máxima "con pementa, cebola e tomate prepárase dende un churrasco ata un caldo, pasando pola ensalada(que dito sea de paso, é para os que están mortos por dentro)".

Anónimo dijo...

Vale Nº 8, se algunha vez queredes cocer ou fritir algo con sustancia, poñédeo sobre min un sábado ás 4 da mañá. No seu punto.jojojojojo