Teño un principio filosófico que igual naide rexistrou todavía: "O ser humano gústanlle as listas por naturaleza", refírome ós top 5, ós 10 máis destacados ou os 100 mellores calquera-cousa da historia. A min, chamádeme tolo, encántame cando atopo unha nova. A que me suxiriu esta entrada foi a lista dos 101 mellores guións da historia do cine, feita por Yankis, está claro. Hai un morbazo en ver como os chamados entendidos expoñen o seu coñecemento en algo tan impepinable como esto (ésta en cuestión ten cada animalada que tembla o misterio). Acordeime da pinícula "Alta Fidelidad" (moi recomendable) que trata dun tipo obsesionado con facer Top 5 personales. E pa máis Inri, fai unha semana boteille unha olleada ó infumable libro "100 libros que todo el mundo debería leer" ou algo así se chamaba. Tenme moita gracia a obsesión de intentar abarcar o inabarcable, pero tócame os güevos que sempre señan números redondos. Se fixera as miñas propias listas personais buscaría o número que máis me conveña para cada unha. Así podería facer as 16 e media mellores cagadas da miña vida, o ranking dos mellores 4 platos de macarróns que cociñei descalzo ou os 38 peores cabezazos que me metín contra o extractor de fumes. De que cojones me ía servir? ainda non o sei, pero fijo que as habíades leer. Así que déixovos co Top 3 "GRUPOS MUSICALES QUE ODIO PERO QUE CANTEI ALGUNHA VEZ PROBABLEMENTE BORRACHO":
#3- Las Ketchup. O peor e que por encima de odialas non sabía nin tres letras do infernal estrebillo, o que convirteu o momento en máis deplorable, si cabe.
#2- La Oreja de Van Gogh. Non me estraña que escollerán o nome dunha orella amputada, dice moito do seu estilo musical.
#1- El Canto del Loco. Diosss, que supercanalla me sentín!
11 comentarios:
Oes que eu saiba 101 non e un numero redondo, pero tu a tua bola.
Referente as listas folta "os 1000 e pico mellores chopitos do bostas" esa e barbaraaaa....
A ver, grandísimo pensador, 101 é un número harto usado en listas deste tipo.
A ver, grandisimo filósofo, antes que tu os publicistas de mercedes caeron na conta da obsesion do ser humano nas listas, chegas tarde.
http://www.youtube.com/watch?v=Idw_yxIPB3Y
1oo1 libros que deberias ler antes de morrer.non esta nada mal
Aporto o meu grao de area á lista dos músicos máis odiados (sí, no fondo encántannos as listas...):
1. HOMES GUE: Os únicos coa ousadía necesaria para rimar "marica" con "polvos pica pica". E logo din que a música non é un arte.
2. LA OREJA DE VAN GOGH. Vaca... digo Guapa, os meus respectos; hai que ser unha gran intérprete para cantar historias de amor de pícar@s de once anos rozando os treinta y tantos.
3. EL CANTO DEL LOCO. O dito. Supercanallas. Xa metín unha entrada alá polos inicios do blog demostrando a miña admiración. "Zapatillas"... ehh... que dicir de "Zapatillas"!!! bufff, son moito.
4. GREEN DAY. Esta xa vai meter máis cizaña... Mande??? Os novos "Clash" os paletos estes que parecen modelos de Pull & Bear, e que escribiron 45 cancións sobre un mismo acorde???
5. ALEJANDRO MAGNO. Porque esa silla tiene arte. Porque no es lo mismo tú que otra, entérate, no es lo mismo. Por ese pelasso. Y porque, jo, que fuerte sería ser "...la primera persona".
P.D. Criminal a cabeceira. Moito mellor que a rubia aquela cos cazos nas tetas (hehe).
igual que xogador de chica e ademais respondendo as espectativas que algúns bloggeiros teñen postas en min tamén vou depositar a miña particular lista:
3º lugar e non por eso menos importante para NATALIA.Si señores a mesmisima presentadora de Megatrix coa súa cara de inocencia e corpo para o pecado.Aquela que se levantan os nenos pola mañan para vela con un escote que lle chega ao Hombligo e que ademais canta vestida en cuero negro.Os cativos non fliparán?así salen agora ten chulos e salidos.Normal
2º lugar para o latino quinceañero por excelencia o cal fai berrar dentro dos locales a un grupo de raparigas que case chegan ao orgasmo sen oir nunca falar del.Si,falo de Carlos Baute,un home que se debe acercar aos 30 anos e que lle canta a picaras de 13 ou 14.Home si é o que vende que se lle vai facer.
E o 1º lugar vai adicado a ese persoaxo que dende o Operación Trunfo dos collóns,do que pa min que nada bon saeu,non fixo mais que cortarse o pelo e ter lios coma todos e inda así vendeu discos coma churros.Pero en España,que é do que poseo información,que se mira?si a música e boa ou se @ cantante esta bon/boa?xa prefiro non falar das cancións porque...tela.
E como non tiña que garadar un lugar especial no meu podio persoal para(redobre):as "SUPREMAS DE MOSTOLES" que foron a nosa representación en Eurovisión,eu pensaba que era un concurso entre paises por ver cal é a mellor canción pero vese que pensaban repetir o do "la,la,la" pos pa min que non porque 3 mulleres cantando cancións que so oín unha vez e apunto estiven de arrancarme os timpanos do malas que son non merecen eso: ¿que pensarán de nos os do resto de Europa? así vamos de cu na Unión Europea,tamén moi normal
A ver grandísimo observador,debo ter un finísimo sentido do humor británico para que non entenderas o comezo da entrada e o tomaras ó pé da letra. Que me importa a min que xa se fixera algo co tema en publicidade, eu falo do que me atopo no día a día e non creo que me demanden os alemáns, ou non poden chegar dúas persoas á mesma conclusión? Eu non chego tarde nin cedo, chego cando me da a gana e punto.
temos que facer un top ten das chorbitas que papou o bostas
que papou quen?ja ja ja
Facedeme caso o e mellor dos chopitos que das chorvitas.....
Rey de copas
De acordo totalmente co Rei Copeiro. Thanckeray, Bombay & Larios??? Pero quen é o pimpín ese de Ferrán Adriá, facendo tortilla deconstruída? Para vanguardia e experimentación, os papás (he, he).
Publicar un comentario