18 sept 2007

Esto escribino fai uns días no meu blog, a ver que vos parece...

30 agosto

Para los presos del bisturí...

España está a la cabeza de Europa en operaciones de cirugía estética.

¿Qué os parece? A mi personalmente...me enerva.

Voy a daros mi opinión.

Estoy en contra de la cirugía estética.

Vivimos en una sociedad demasiado absorbente. Nos influye de una manera brutal todo aquello que nos rodea. En el fondo es como si fueramos pequeños muñequitos programables, sin voz ni voto para decidir el porvenir de nuestro propio mundo.

Pero el principal problema son los estereotipos. Tenemos que ser de una determinada manera y no de otra, porque sino sería como nadar a contracorriente, y en este nuestro mundo, estas brazadas en sentido contrario, no nos traerían más que problemas: desadaptación, rechazo por parte de nuestros congéneres, sensación de irrealización...en fin, que más vale ser uno más del rebaño, porque ser la oveja negra, da demasiado trabajo y no trae más que quebraderos de cabeza. Esto es así por desgracia.

Ya apuntamos maneras desde pequeños: siempre queremos ser "como mamá" o "como papá". Uish...esto ya debería asustarnos!!!. Somos demasiado fáciles de moldear, y cuanto más pequeños e inmaduros, más virgen está nuestro cerebro y más ganas tienen las mentes maliciosas de manipularlo a su gusto. Es el lugar perfecto para que cualquiera grabe lo que más le apetezca. Así que: cuidad de vuestros pequeños descendientes porque este mundo es un peligro!!! (yo a mi Afri la voy a tener en una burbuja, jeje).

Así es como la mayoría se van convirtiendo adictos a todo tipo de modas: ropa, posesiones, deportes, arte, lectura, música...y lo peor de todo: IMAGEN. Nadie tiene personalidad. ¿Dónde está el carácter que nos viene de serie y que nos hace únicos y diferentes? "quilosá....XD"

Como vivimos en una sociedad muy acomodada, en la que el mayor problema que una familia de clase media puede tener, es demasiado pequeño (parece ser) para obligarnos a dejar de lado todo lo superficial y banal que tanto manda hoy en día...pues pasa lo que pasa: mamá quiere quitarse las patas de gallo, papá las bolsas...y de tal palo tal astilla...la nena quiere unos pechitos como los de Beyoncée para el 17 cumpleaños....

¿Cómo es posible esto? no lo sé, no lo entiendo. Presumimos tanto de lo avanzados que somos, y tenemos por suerte miles de medios que nos permiten tener accesos a educación, cultura y casi cualquier tipo de formación que nos enriquezca como "personas" (=animal racional que se diferencia del resto por el uso de la razón...), como miembros de una sociedad desarrollada. Pero, aún así, sorprendentemente, la mayoría de nosotros prefiere convertirse en "marionetas" de esta sociedad. Seres acomodados, incultos, sin personalidad, superficiales, falsos,...

¿Qué mejor forma de pulirse un sueldo que gastárselo en ponerse el culito de Brad Pitt? Para ellos cae de cajón. Incluso pueden descuidar su casa, su alimentación, a su familia, ...con tal de tener esas cachitas prietas de plástico que tanta ilusión le hacen....

Yo me pregunto: ¿Tan difícil es no dejarse llevar? La verdad es que debe ser.

Si. Debo ser sincera. Hasta la persona más sensata está algo influencia por las modas. Pero aún así creo que hay niveles!!!Una cosa es cambiar de manera de vestir y otra cambiar de cara...XD

Concretamente, hablando de la cirugía estética, me da una gran pena que se haya hecho tan accesible. No es egoísmo. No voy en contra del progreso. Si la gente fuera coherente, me daría igual, pero visto lo visto, casi prefiero que sea algo inalcanzable para la mayor parte de la población. Por desgracia no es así. ¿Por qué digo todo esto? porque es muy triste que seamos esclavos de una imagen, que la gente se deprima porque no es como Elsa Pataky, o como Naomi Campbel (hablo de féminas, porque suelen ser las más afectadas por la fiebre de la estética)...Tenemos un estereotipo de belleza implantado en nuestra cabeza, y parece que demasiadas cosas giran en torno a él...

Pensemos: y si Naomi Campbel hubiera nacido en la Edad Media? sería la fea de la corte...tan morena y voluminosa, y con tan poca ropa....nadie miraría para ella. A ver quién es el valiente que dice hoy en día que Naomi es fea...lo mandan poco menos que a la hoguera...Y si hacemos al revés lo mismo: la de la Edad Media a día de hoy, sería un crollo...

Por eso: la belleza es algo relativo, porque, al fin y al cabo, va a caballo de las modas, que no son nada más que algo pasajero, cambiante, perecedero...

No deberíamos preocuparnos tanto de algo tan abstracto...

Estoy convencida que, de vez en cuando, deberíamos mirar más para nuestro ombligo en esto de la apariencia física, e intentar aceptarnos tal y como somos, sentirnos bien con nosotros mismos. Todos tenemos defectos, pero también virtudes, no debemos olvidarlo. Hay que sacarle partido no solo a lo bonito, sino también a lo feo. No podemos traumatizarnos porque no somos "guapísimos" (según marque la moda del momento...veis? ya estamos con el cuento de que todo es relativo...), porque eso no es lo más importante en la vida. Eso no va a hacer que nos quedemos solos y abandonados en el mundo. Me duele mucho cuando la gente sufre porque no tiene más que complejos, se entristecen, dejan de salir, de disfrutar, dejan "de ser felices"...y esto no puede ser, en estos casos hay que acordarse de aquello de: "Nunca dejes de sonreír porque no sabes quién se puede enamorar de tu sonrisa" (y una sonrisa si que es siempre bonita, seas alto, bajo, gordo, flaco...es un gesto precioso en sí mismo)

Yo tengo muchos complejos. Como todo el mundo. Pero tengo que aceptarme tal y como soy. ¿Y a quién no le guste? que no mire...cada vez lo tengo más claro. No sería mejor con la 110 de pecho, ni con unos labios hinflados con colágeno, ni con el pompis de Carmen Electra. Sería la misma pero con unas tetas criminales, unos labios posticísimos y un culo en pompa...¿qué me iban a mirar más por la calle? puede ser...Pero eso me iba a solucionar algo? no, iba a seguir viviendo en el mismo mundo, teniendo la misma ocupación, y con problemas en la cabeza...(y de espalda...con tanto peso en la delantera...XD). No iba a cambiar nada en mi vida.

Bueno, ahora diréis: ¿y los complejos? Desaparecerían ¿no?
Tranquilos...siempre aparecen complejos, porque ya sabemos que cuando nos ponemos quisquillosos nos salen taras por todas partes. Cuanto más tenemos, más queremos,...es ley de vida. Vamos, que al final estaría todo el día metida en el quirófano "reconstruyéndome", para nunca estar plenamente satisfecha. Es como un vicio. El cuento de nunca acabar.

Para que luego al final de la vida, cuando estuviera totalmente recauchutada, demacrada, machacada de tanta operación, me parara a pensar ¿qué he hecho? Esta ya no soy yo. Y lo peor de todo: cuanto tiempo perdido "por gusto" en hospitales, cuanto dinero gastado, cuanta artificialidad en mi misma...vamos, que la Barby tiene menos plástico que yo....y....¿Soy feliz? Me juego la vida a que no....

La cirugía estética no es un juego. No es ninguna broma. Se trata de operaciones en las que te anestesian, te hacen cortes, te colocan prótesis, sufres fuertes postoperatorios... En serio, a mi no me parece jauja. Y aún así la gente se somete a ello como si realmente fueran adictos al bisturí. ¿Total para qué?¿para una nariz chata y respingona? no...yo ese dinero me lo prefiero gastar en un fin de semana en un hotel de 5 estrellas con mi pareja...ya sabéis: cenita romántica, unas lujosas copitas a la luz de la luna y una noche de amor en una buena suit...¿No se os hace la boca agua? Sin dudar: me quedo con mi nariz. Iba a estar mucho más contenta que con "una" nariz nueva (porque en el momento que salgo del quirófano ya no es mi nariz, aquella con la que nací) que todo el mundo señalaría y susurraría: "mira, se operó, se operó...". Nada. Prefiero los cartílagos nasales que la naturaleza me ha dado y mi noche loca XD...no hay color.


Y nada más. Que acabo de mirar lo que había escrito y: A ver quien es el o la valiente que se lo lee todito...XD


No seais víctimas de la sociedad, sed partícipes de ella.


Un beso de la Pulga!!!

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Alguén dixo: "O individuo é intelixente, pero a sociedade é gilipollas". Supoño que é aplicable.
O que pasa é que estamos nun punto da historia no que temos resoltas completamente as necesidades primarias e aparecen outras novas, que como neste caso poden resultar antinaturais.
Por outra parte, o cánon de beleza evoluciona parexo ó desenrolo da sociedade. Antes estar flaco era síntoma de pobreza, estar moreno significaba ser un campesiño que está se sol a sol nas patacas, pasou a representar un bolsillo cheo que se vai de vacacións á plaia e agora os mileuristas métese en tostadoras de 2m en pleno inverno. É normal? Eu que carallo sei que é o normal...
Pero si o normal é o que fai a maioría é posible que nunhos anos operarse sin estar enfermo seña o máis normal do mundo.
Ou igual chega outra guerra e vólvense levar as mulleres rubenescas...

Anónimo dijo...

Crealo ou non PR, estamos destinados ou un para o outro...o 6 de febreiro deste ano 2007 colguei no blogue un artigo intimamente relacionado con este tema (podes lelo, se tes interese: YO GUAPA, por Tresillo)...creo que hai moitas coincidencias, así que no me vou estender máis. Eso sí, se non te vas operar e prefires unha cena romántica e unha noite nunha suit...en fin, "call me"...

que_me_importa_a_min dijo...

Pois si, a verdade é que pensamos moi parecido de dios...está ben coincidir con alguén, pero tanto tanto, é aburrido, porque non te poido picar en nada...XDXDXD

Un biko da PR para o PR

PR

Pd: amarillo s....o teu primeiro parágrafo resume perfectamente todo o que eu escribín...por desgracia somos así...e créme: non é normal como vai este mundo...non nos podemos deixar levar por modas absurdas e inmorais...

outro biko...

Anónimo dijo...

Boa maneira de darme largas...a indirecta esta captada...intentarei non coincidir tanto contigo aínda que sexa unha perda de tempo...un biko...

Anónimo dijo...

ah!!! como é eso dos cutreiconos:

:(

...je,je,je!!

que_me_importa_a_min dijo...

Mira que eres...había que darche unhos cachetinhos por contestón, por ser "rebelde con mamá" (ou seña, eu,jejeje)...

NON TE DOU LARGAS, PERO É QUE SI COINCIDO CONTIGO, POUCO TEÑO QUE DECIR...xa sei que non sabes vivir sin as miñas verbas piconas, pero...esta vez non pode ser pekecho...XDXDXD (toma iconos desos que tanto che gustan)

;-D :-/ :-P ;-( (jajjajaa)

un biko dda PR para o máis PR de todo corzolandia...