Falouse no blog con insistencia de facer un CD pastelero... para ir inspirándonos e quentando motores (e tamén para paliar a miña fama de insensible mesógheno entre as churriñas, jo, jo), deixo aquí esta exquisita escena de Amar en tiempos de... Amor que vienes cantando... ehh, en fin, non recordo o título da novela, só que é espetacular (isto, por suposto, é mentira; teño os 2.546 capítulos en DVD, e gardo na habitación o poster firmado da nemonea). Disfrutade dos extraordinarios diálogos, dignos do mellor Rácing de Santander ("perderte sería lo peor", "para mi también perderte sería lo peor", "quién pudo haber sido", "no sé", "la risa es... otra cosa"), das magníficas interpretacións, da sensualidade das declaracións de amor valdánicas con acento sudaca, da chegada da música sempre a punto... e do tremendo misterio que encerra, e que te agarra polos huevos ata poñerte de novo, o día seguinte, diante da tele despois do parte. Tamén servirá para que Amarillo S. aprenda as técnicas de filmación destes honrosos discípulos do gran Foto Javier. Monumental.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario