14 ene 2007

Quechua Forever. By: Arroz con pito al escondite

Xa que vai ser a miña primeira colaboración neste fantastico blog, e polo visto que naide fixo referencia ó sucedido a nosa ben querida e estimada Quechua (a muller que todo home quixera ter), desde aquí queremosche mandar animos e forza para q superes o bache que acabas de sufrir e te nos animes, que aínda nos quedan moitas juergas que pasar, e como xa che dixen polo movil en canto t poñas ben xa temos a primeira pendiente, así que un beso desde aqui e ánimo, porque tu lo vales.

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Ánimo Quechua, que antes de que te des conta xa vas estar de risas con todos, dándonos consellos sexuales e lidiando unha piara de 20 cochos borrachos.Forza!!!!!!!!!

que_me_importa_a_min dijo...

Si señor!!! por unha vez este blog de borrachos e rajadores, infiernos de men por vocación, deixa de despotricar para poñernos serios e darlle un enorme abrazo á única muller (e qué muller!) que ten a santa paciencia de aguantarnos!!!

ANIMO QUECHUARRRRRR!!!
Chuchos a punta pala!!!
XOGADOR DE CHICA.

Anónimo dijo...

Únome a eses ánimos lauriña, que te recuperes pronto que aínda che queda moita guerra por darnos ós de cervo, eses impresentables bos homes que te aprecian tanto. Un bikiño e enimos tamén para a tua compañeira.

moitos bikos.

que_me_importa_a_min dijo...

O home que mellor "leva" ás damas "bailando" do mundo mándache un biko e unha aperta fuertísima. Eres das que valen moito a pena e toda esta panda de delincuentes que conformamos a "trivu cervense" quere que te recupres pronto.
Téñoche un baile reservado, así que, xa estou dandolle a cacha para poder seguirche o ritmo (previos 20 cubalibres).

TRESILLO

Anónimo dijo...

ADRIÁN/PATOSO

Moitas gracias rapaces!!!! de todo corazón ahora mismo lle imprimo esto á QUECHUA e mañá levollo o jospital para que pingue un pouco o moco co que lle dicen os seu nenos.

GRACIAS

Anónimo dijo...

Hola lindos¡¡¡, aquí estoy, por fin en casa, con unos dolores como si me hubiera tirado por un terraplén después de dar varias vueltas de campana, pero todo se cura con unos chutes de tranquilizantes que me dejan un poco alelada...incluso me quitan las ganas de hablar...que ya es decir¡¡¡. Sólo quería daros las gracias a todos por preocuparos por mi, ya estoy deseando ir por cervo y aguantar vuestras "quemadas", espero de corazón que sea pronto porque tengo muchas ganas de veros a todos.
A amarillo decirle que no se preocupe...que aun me quedan muxos consejos que darle.
A tresillo, que estoy viva para ver lo que ya sabe...que ya le dije que no me moriría sin verlo y que el primer baile se lo tengo reservado a él.
Nada más cervenses, que os agradezco vuestra preocupación y que esta que os quiere se acuerda muxo de vosotros.GRACIAS